Dit zag je niet aankomen, hè?

De reden van deze post is even simpel als duidelijk: Vandaag – 16 april – is het precies drie jaar geleden dat de eerste aflevering van de podcast Fantastische Filmlocaties live ging. Toch een moment om even bij stil te staan, vind ik. Omdat het een kans biedt om terug te blikken én een beetje vooruit te kijken. Ik hoop dat je doorleest tot het einde.

In die drie jaar heb ik met veel plezier 44 podcastafleveringen gemaakt. Er zaten enkele mini-afleveringen tussen en een paar afleveringen gingen over steden, maar de meeste gingen over één film. Je denkt misschien: "44 afleveringen in drie jaar? Dat is nog best te overzien!" 

Dat klopt misschien – zeker als je het vergelijkt met podcasts waarin meerdere presentatoren aanschuiven, de microfoon aanzetten en de actualiteit of een algemeen onderwerp bespreken (waarmee ik niet wil zeggen dat daar geen voorbereiding bij komt kijken). Zulke podcasts kunnen vaak elke twee weken of zelfs wekelijks een nieuwe aflevering publiceren en laten hogere downloadcijfers zien. Maar voor Fantastische Filmlocaties is dat niet haalbaar. Daarvoor kost het maken van een aflevering simpelweg te veel tijd.

Bovendien is Fantastische Filmlocaties geen productie van de Publieke Omroep of een bekende uitgever als Dag & Nacht Media. Er zijn dus geen inkomsten die de kosten dekken. Het is ook geen podcast die is opgezet om een product of dienst van de presentator te verkopen of onder de aandacht te brengen.

Voor mij is de podcast in de eerste plaats ontstaan uit een passie. Mijn liefde voor filmlocaties en mijn waardering voor films en makers die soms nauwelijks in de spotlight staan, terwijl ze prachtig werk leveren. Fantastische Filmlocaties mag dan een passieproject zijn - in de afgelopen drie jaar ben ik ook voortdurend op zoek geweest naar manieren om de podcast rendabel te maken.

Een manier om daar te komen, is door een luisterpubliek op te bouwen waardoor adverteerders en promotiepartners je weten te vinden. Dat dit lukt, blijkt bijvoorbeeld uit de podcast die ik mocht maken voor M&N Media voor de film Beyond van André Kuipers (er luisteren nog steeds mensen naar die aflevering!) en voor Bora Bora Producties over Amélie Poulain. Ook de column voor Filmservice.nl en het partnership met Pathé Thuis zijn daar een mooi voorbeelden van.

Maar eerlijk is eerlijk: ik merk nog te vaak dat mensen en bedrijven mij niet zien staan of niet serieus nemen. Ondanks alle prachtige verhalen over de kracht van nichemarketing en de impact van goede content en - modewoord nummer twee - storytelling.

Soms doet mij dat twijfelen. Of ik wel het juiste doe. Of er ooit een moment komt waarop mensen in voldoende mate – direct of indirect – willen betalen voor de verhalen die ik vertel.

Maar als ik weer bezig ben met een nieuwe podcast, er eentje terugluister of contact heb met mensen met wie het klikt – zoals recentelijk in Londen met de Engelse filmproducent Nigel Wooll, die ik vorig jaar op Malta leerde kennen dankzij de Malta Film Commission – dan voel ik het vuur weer. En denk ik: niet opgeven, Jeroen!

Daar wil ik jou bij betrekken – als lezer van dit verhaal. Zeker als je tot hier bent gekomen. Want ik heb jou nodig. Jouw feedback. Jouw reactie op mijn podcast. Jouw reactie op deze nieuwsbrief. Geloof me: makers zoals ik hebben die input nodig. Het is de brandstof die ons verder helpt, zeker zolang de podcast het financieel nog niet redt. 

Dus deel de podcast, deel deze nieuwsbrief en deel deze hartenkreet vooral met de mensen in jouw omgeving. Met je vrienden, met je kennissen en met je collega’s.

En tegen de mensen in de media- en entertainmentwereld zeg ik: attendeer journalisten en redacties en marketeers op de film- en reisverhalen. Want hoe meer luisteraars voor de podcast, hoe meer abonnees voor de nieuwsbrief, hoe groter de kans dat deze reis nog lang niet voorbij is…