Ga mee op reis naar de filmlocaties in Londen, Schotland en Parijs

Als er één film is die ook een plekje verdient in de galerij van speelfilms die filmtoerisme een enorme boost gaven, dan is het wel The Da Vinci Code. De film uit 2006 met Tom Hanks en Audrey Tautou bracht werkelijk duizenden mensen in beweging om de historische plekken en filmlocaties te bezoeken. Het boek van Dan Brown, waar de film op werd gebaseerd, droeg daar ook z'n steentje al aan bij. In deze aflevering van de podcast Fantastische Filmlocaties neemt presentator en samensteller Jeroen Huijsdens je mee naar die plaatsen in Parijs, Londen en Schotland voor The Da Vinci Code.

De aflevering is ook op andere platformen te vinden die de RSS-feed van SoundCloud oppakken.

The Da Vinci Code / Columbia Pictures, Imagine Entertainment, Skylark Productions

Sceen-it.com: de filmlocaties met handige GPS-locaties
MovieLocations.com
Playlist Spotify Fantastische Filmlocaties
Louvre, Parijs
Saint Sulpice, Parijs
Chateau de Villette
Temple Church, Londen
Westminster Abbey, Londen
Lincoln Cathedral
Lincoln Cathedral - Chapter House (Google 360)
Lincoln Cathedral - Cloisters (Google 360)
Blog Ian McKellen
The Da Vinci Code - Behind the Scenes Scoring (Hans Zimmer)

Ontdek de verhalen achter de schermen, bekijk prachtige afbeeldingen van de locaties en laat je inspireren door de magie van de filmwereld.

Reacties op deze aflevering zijn meer dan welkom! Als er hieronder nog geen reactie staat, betekent dat natuurlijk niet dat jij niet de eerste niet kunt zijn... 

Als er één film is die filmtoerisme een enorme boost heeft gegeven...
Vergelijkbaar met Harry Potter, James Bond en The Lord of the Rings
dan is het wel de verfilming van het boek
over die Harvard Professor die in Parijs, London en Schotland een eeuwenoude code moet zien te kraken.

Je luistert naar Fantastische Filmlocaties, dé podcast over films en de locaties waar ze werden opgenomen.
Je gaat denk ik weer dingen horen die je nog niet wist,
Over de film in deze aflevering, over de mensen die hem maakten,
én natuurlijk over de locaties waar hij werd opgenomen.
Daarnaast probeer ik je met mijn verhalen duidelijk te maken waarom het toch altijd zo leuk is om filmlocaties te bezoeken.
Mijn naam is Jeroen Huijsdens en in deze aflevering mag je met mee naar Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk voor The Da Vinci Code
 
Er zijn geen exacte cijfers, maar The Da Vinci Code deed mensen al massaal naar Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk reizen voordat de film uitkwam.
Kort nadat het boek van Dan Brown in 2003 was verschenen, kwamen de toeristen al in beweging.
Bij het Louvre in Paris zagen ze de bezoekersaantallen direct met 10% toenemen.
Dat ging om zo'n 700.000 bezoekers in 2004.
Dat ze vanwege het boek kwamen merkten ze in Parijs omdat de mensen ermee onder hun arm liepen.
En om in het Louvre opeens honderden bezoekers per week geïnteresseerd waren in die ene plek op de vloer.
Daar curator Jacques Saunière dood wordt aangetroffen.
En dan zijn er nog de cijfers Rosslyn Chapel in Schotland.
Daar zagen ze de bezoekcijfers na het verschijnen van het boek zelfs meer dan verdubbelen, van bijna 40.000 naar 80.000 per jaar.
En na het uitkomen van de film?
Toen verdubbelde dat aantal nog een keer!
Ik bedoel maar...
Hoezo is het bezoeken van filmlocaties populair?
 
Ik weet niet of ik het met die enorme populariteit nog moet vertellen,
maar The Da Vinci Code gaat over Harvard professor Robert Langdon die na een lezing in Parijs door de politie wordt gevraagd mee te gaan naar het Louvre.
Daar is het zwaar toegetakelde, stoffelijk overschot gevonden van de curator Jacques Saunière.
De politie verdenkt Langdon ervan met de moord te maken te hebben.
Op de plek van het misdrijf ontmoet de professor Sophie Neveu.
Zij werkt voor de politie, maar fluistert Langdon ook in dat Saunière haar grootvader is met wie ze geen contact meer onderhield.
Nadat ze bij schilderijen van Leonardo Da Vinci bijzondere aanwijzingen hebben gevonden, gaan de twee ervan door...
Samen met de excentrieke Sir Leigh Teabing gaan ze daarna op zoek naar het verhaal achter de moord en proberen ze de Heilige Graal te vinden.
En dat brengt ze van Frankrijk naar Engeland en van Engeland naar Schotland...
Om weer te eindigen waar het allemaal begon: in Parijs...

De eerste locatie is misschien ook wel gelijk de mooiste locatie.
Het Louvre in Parijs.
Daar waar Saunière in de eerste seconden van de film wordt achtervolgd en voor zijn leven moet vrezen.
Het was niet de eerste keer dat er echt in het wereldberoemde museum werd gefilmd.
De bekendste film tot dan toe was denk ik wel Funny Face met Audrey Hepburn uit 1957.
Maar The Da Vinci Code heeft die positie wel echt overgenomen.

Nu je weet dat er echt in het Louvre mocht worden gefilmd, moet je niet denken dat alles er ook echt werd gedraaid.
Het Louvre had wel wat eisen.
Er mocht alleen 's nachts worden gefilmd.
De schilderijen mochten niet worden aangeraakt,
en ook niet direct worden belicht met filmlampen.
Twee weken lang draaide regisseur Ron Howard er in de zomer van 2005 met zijn ploeg in de nacht.
En voor die delen die niet in het Louvre konden plaatsvinden, werd er een gigantische set gebouwd op de 007 Stage in de Pinewood Studios bij Londen.
Production Designer Allan Cameron en zijn team bouwden een ongelooflijke nauwkeurig kopie van de beroemde Grote Gallerij in het Louvre van 120 meter lang.
Inclusief de bekende kolommen en de patronen in de parketvloer.
En er werden indrukwekkende kopieën gemaakt van 120 schilderijen, waaronder zes exemplaren van Da Vinci's Madonna of the Rocks.
Én van drie Caravaggio's. Ieder met een frame met een ander gewicht, zodat Saunière er 1 gemakkelijk van de muur kon trekken terwijl hij wordt achtervolgd.
Die scene werd dan ook deels in Pinewood gefilmd en niet in het Louvre.
Dat gold ook voor de momenten waarop je het stoffelijke overschot van Sauniere naakt op de vloer zie liggen.
Want het Louvre wilde geen bloed - of wat de filmmakers ook wilde uitsmeren - op de vloer.
En van acteur Jean-Pierre Marielle werd een rubberen kopie,
zodat hij niet de hele tijd poedelnaakt op de vloer hoefde te blijven liggen.
-
En oh ja, het Louvre had trouwens nog een eis:
De Mona Lisa mocht niet worden gefilmd in de Salle des États.
Sterker nog de zaal waar het beroemde schilderij ter wereld hangt, werd gebruikt als opslag- en omkleedkamer tijdens de nachtelijke uren.
En zo kwam het dat hoofdrolspeler Tom Hanks, die zijn 49e verjaardag vierde tijdens de opnamen in het Louvre, een andere broek aantrok in het aanzicht van de Mona Lisa.
Hey, ik heb het niet bedacht.
Hanks heeft het zelf meerdere malen verteld tijdens interviews...

Tussen het moment van de moord in het Louvre én het moment dat Langdon bij het lijk aankomt onder politiebegeleiding, zit nog een scene.
Daarin wordt Langdon geïntroduceerd als symbooldeskundige.
Hij geeft een lezing en signeert daarna zijn boek.
Die lezing werd gefilmd in de grote zaal van de Fairfield Halls In Croydon.
Dus niet in Parijs, maar net ten zuiden van London.

Voor de oorsprong van The Da Vinci Code moeten we eerst naar Dan Brown, de schrijver van het boek waar de film op werd gebaseerd.
Brown groeide op in een redelijk religieus gezin, maar toen hij aan meneer pastoor vragen ging stellen over wat er nou waar was:
het verhaal dat God de aarde in zeven dagen had geschapen óf dat van de Oerknal,
werd hem gezegd dat lieve jongens zulke vragen niet stellen.
Nou, toen wist de jonge Dan genoeg.
Zijn vader was overigens wiskundeleraar.
En die vond het leuk om zijn kinderen in hun vrije tijd op te zadelen met moeilijke raadsels en ingewikkelde speurtochten.
Daarmee werd in zekere zin de basis gelegd van het karakter van Robert Langdon, de hoofdpersoon in de verschillende boeken van Brown.
Via allerlei omwegen werd Brown uiteindelijk docent Engels.
Hij ging lesgeven aan dezelfde school waar zijn vader wiskundeleraar was geweest en waar hij zelf ook op had gezeten: de Phillips Exeter Academy in het Amerikaanse New Hampshire.
Na het lezen van het boek The Doomsday Conspiracy in 1993 besloot Brown dat hij zich volledig schrijven wilde gaan toeleggen.
Het eerste boek waarin hij de hoofdrol gunde aan Harvard Professor Robert Langdon, was Angels & Demons uit 2000.
Inderdaad, Angels & Demons en dus niet The Da Vinci Code.
Dat boek schreef hij pas 3 jaar later.
Maar het stormde wel gelijk de New York Times Bestsellerlijst binnen.
En daar bleef het wel een tijdje staan.
The Da Vinci Code werd uiteindelijk zo'n hit dat Dan Brown 80 miljoen exemplaren van zijn boek verkocht zag worden.

Het succes van het boek zorgde ervoor dat er een onvervalste Bidding War tot stand kwam over de filmrechten.
Maar Dan Brown wilde de rechten niet direct van de hand doen. 
Hij wist dat hij minimaal drie boeken over Robert Langdon wilde schrijven.
Hij twijfelde of de boeken al wel zo snel verfilmd moesten worden.
Want dan zouden de lezers direct aan de acteur gaan denken als ze een volgend boek zouden lezen.
Weg alle fantasie.
Maar ja, toen de teller van de biedingen zó snel zó hard begon op te lopen, veranderde dat de zaak...
Sony Pictures bleek bereid een cheque uit te schrijven van maar liefst 6 miljoen dollar.
Ja, je hoort het goed 6 miljoen dollar.
Dat was en is - als ik het goed heb - nog steeds een record.

Nog voordat die deal rond was kwam het plan ter tafel om van The Da Vinci Code een tv-productie te maken.
Een beetje vergelijkbaar met de hitserie 24, waarin elk uur een eigen aflevering heeft.
Maar Dan Brown werd daar niet erg warm van.
Hij was dan ook blij met het idee van Sony om er gewoon een speelfilm van te maken.

Laat me de draad weer oppakken van de filmlocaties.
Terwijl Robert Langdon en Sophie Neveu hun eigen route afleggen,
is de moordenaar van Sauniere  - de extremistische Silas - op weg naar de plek waar hij denkt dat een belangrijke aanwijzing te vinden is.
En dat is Église Saint Sulpice aan Rue Palatine in Parijs.
Na de Notre Dame de grootste kerk van de Franse hoofdstad.
In die 17e eeuwse kerk ligt volgens het verhaal de Rose Line.
En die zou leiden naar belangrijke informatie over de Heilige Graal.
Maar Silas komt er in de kerk achter dat hij op een verkeerd spoor is gezet.
Ook voor Saint Sulpice geldt dat fans van het boek en de film wereldwijd op de kerk afstormden op zoek naar de lijn.
En die ligt er inderdaad.
Het is alleen niet de Parijse Mediaan waar Dan Brown het over heeft, 
en hij biedt ook geen spannende geheimen over de Heilige Graal.
Het is gewoon onderdeel van een astronomisch meetinstrument dat tijdens de eerste helft van de 18e eeuw in de kerk werd aangelegd.
Het doel ervan was om met de stand van de zon het juiste moment te kunnen bepalen waarop de klokken moesten worden geluid.

Vanwege de omstreden aard van het boek waren de filmmakers niet welkom in de kerk.
Buiten kon er nog wel worden gefilmd, maar het interieur van de kerk werd in de Shepperton Studios in Engeland nagebouwd.
Het altaar en de kerkbanken werden in de studio omringd met groene schermen.
Visual Effects Supervisor Angus Bickerton en zijn mensen vervingen die groene schermen daarna door een volledig digitale omgeving.
Maar om dat alles waarheidsgetrouw te kunnen doen moesten ze natuurlijk wel weten hoe de kerk er precies uitzag.
Daarom werden er vier medewerkers van Rainmaker Animation and Visual Effects op pad gestuurd.
Zij maakte in het geheim referentie-opnamen...
Een beetje als spionnen.
 
Filmproducent Brian Grazer is echt al jaren de zakelijk partner van regisseur Ron Howard.
In 1986 richtten zij de productiemaatschappij Imagine Entertainment op.
Onder dat label produceerden ze een indrukwekkende rij films waaronder Splash, Apollo 13 en A Dangerous Mind.
Grazer had zijn oog ook op de rechten van The Da Vinci Code laten vallen en Ron Howard er ook al verteld.
Maar hij kreeg nooit echt een kans.
Dus toen Howard werd benaderd voor de regieklus zei hij nog tegen Grazer:
"Zeg, was dat niet het boek waar jij ook naar hebt gekeken?"
Ja dus.

Howard en Brian Grazer waren met hun productiemaatschappij al aan het project verbonden toen bij scenarioschrijver Akiva Goldman de telefoon ging.
Howard en Goldman hadden op dat moment net samengewerkt aan de film Cinderella Man, met Russell Crowe.
En kenden elkaar nog uit 2001 toen ze voor de eerste keer hun krachten bundelden voor het eerdergenoemde A Beautiful Mind.
Maar Goldman aarzelde deze keer.
Want het boek was zo'n enorm succes...
Was dat niet om problemen vragen?
Omdat Ron Howard zulke uitgesproken ideeën had welke kant hij op wilde met de film, zette Goldman zijn twijfels aan de kant.
 
Er zijn voor The Da Vinci Code meer locaties gebruikt dan waar ik het in deze podcast wat uitgebreider over heb.
Zo is er onder meer het appartement van Silas vlakbij de Sacre Coeur in Parijs,
is er het Ritz Hotel op Place Vendom waar Robert Langdon aan het einde van de film verblijft,
En The Opus Dei safe house aan Gloucester Terrace in London.
en Belvoir Castle vlakbij Grantham, waar de Katholieke Raad bij elkaar komt.
En dan is het misschien ook nog aardig om te zeggen dat Malta deels werd gebruikt als opnamelocatie voor enkele historische shots.
Onder meer van een heel kort beeld van een zwangere Maria Magadelena en Romeinse soldaten op een brug.
Kun je het nog volgen?
Of ga ik nu iets te snel?
Je kunt de locaties in ieder geval bijna allemaal terugvinden op de website Sceen-it.com of die van MovieLocations.com.
Ze staan allebei gelinkt in de shownotes.

Voordat we zo naar Engeland en Schotland gaan, is er nog een locatie in Frankrijk, waar ik het over moet hebben.
En dat is Château de Villette, een uur rijden vanaf het centrum van Parijs.
In de film is het chateau het huis van de excentrieke Leigh Teabing waar Robert en Sophie aankloppen voor hulp.
Chateau de Villette werd gebouwd in de 17e eeuw.
Het werd ontworpen door dezelfde architecten die ook Versailles bedachten.
Het chateau kreeg later ook wel de bijnaam Le Petit Versailles.
In 1995 werd het chateau gekocht door de Amerikaanse uitgever Olivia Hsu Decker.
Zij kreeg acht jaren later een telefoontje van een vrouw die het huis graag wilde huren.
Het was voor een boekpresentatie.
De vrouw vertelde dat haar man het chateau eerder had bezocht.
Hij was er zó enthousiast over dat hij het een rol had gegeven in zijn nieuwe boek.
Die vrouw, bleek de echtgenote te zijn van Dan Brown.
De geplande boekpresentatie ging niet door.
Maar een jaar later werd de eigenaresse van het chateau opnieuw gebeld.
Nu door Sony Pictures.
Ze vroegen of ze het landgoed mochten gebruiken voor filmopnamen.
Dat hele verhaal staat in een interview met de eigenaresse dat ik weer voor je bij de shownotes zet.
Het chateau is trouwens te huur...
Dus mocht je een mooie locatie zoeken voor een bruiloft of een leuk feestje...
Maar dan moet je wel weten dat niet alles bij Château de Villette werd opgenomen.
Voor een flink deel van de binnenopnamen werd gebruik gemaakt van de Shepperton Studio's.
Op de set daar, eind juli 2005, bleek Ian McKellen zijn teksten opeens niet meer te kunnen onthouden.
Hij raadt een beetje in paniek.
Maar het kwam allemaal goed dankzij geruststellende woorden van Ron Howard.
Dat weten we dankzij de webblog die Ian McKellen bijhield.
En die kan ik je wel aanraden.
Ook de link daar naartoe staat weer bij de shownotes...
 
Toch nog even over die rol van Ian McKellen.
Ik weet niet of ik de bron wel serieus kan nemen, maar het is toch leuk om te melden dat onder meer Michael Caine en Max von Sydow werden gepolst voor de rol van Teabing voordat die naar Ian McKellen ging.

Over de andere hoofdpersonen is wat meer bekend.
We weten inmiddels dat Tom Hanks in totaal drie keer in de huid van Harvard professor Robert Langdon kroop.
Maar het had op zich niet veel gescheeld of we hadden Hanks nooit in die rol gezien.
Regisseur Ron Howard had zijn oog aanvankelijk laten vallen op acteur Bill Paxton.
De twee hadden in 1995 samengewerkt aan Apollo 13.
Maar Paxton had andere verplichtingen.
Hij zou namelijk beginnen aan de opnamen van de serie Big Love voor HBO.
Daarna werden er ook nog gesprekken gevoerd over de hoofdrol met - houd je vast - Russell Crowe, Pierce Brosnan, George Clooney, Ralph Fiennes en Hugh Jackman.
Maar we kennen het resultaat van die gesprekken.
Want toen kwam Tom Hanks in beeld.
In 2022 biechtte Hanks overigens op dat hij de film vooral zag als een 'commercial enterprise'.
Dat is een andere manier om te zeggen dat je eigenlijk voor het grote geld bent gegaan...
Voor de rol van Sophie Neveu werd aan verschillende actrices gedacht.
Zo kwamen Kate Beckinsale, Sophie Marceau en Vanessa Paradis ter sprake.
Julie Delpy stond ook op de lijst.
Ze deed haar uiterste best om de rol te bemachtigen.
Maar Ron Howard wist eigenlijk al lang wie hij wilde hebben.
Audrey Tautou vond zichzelf echter veel te jong voor de rol.
Pas toen ze werd overgehaald om toch auditie te komen doen, verdwenen alle bedenkingen.
Volgens de verhalen vroeg de toen 29-jarige Tautou tijdens die auditie of ze een foto mocht maken van Tom Hanks en Ron Howard.
Alleen al om te bewijzen dat zij het tweetal echt had ontmoet.
Blijkbaar was ze er niet van overtuigd dat ze de rol zou krijgen...

Het is tijd om naar de opvallende locaties in het Verenigd Koninkrijk te gaan.
En dan begin ik bij Temple Church in Londen.
Temple Church is een kerk uit de 12e eeuw die werd gebouwd in opdracht van de Tempeliers.
In de film is het de locatie waar Robert, Sophie en Leigh naar toe gaan voor de volgende aanwijzing die moet leiden naar de Heilige Graal.
En waar de confrontatie met Silas plaatsvindt.
Temple Church en de directe omgeving liggen echt in een prachtig deel van Londen.
En zeker als je even aan de directe drukte van de stad wilt ontsnappen.
Loop in de voetsporen van de filmhelden door bij Strand Middle Temple Lane in te slaan.
Sla dan links af bij Pump Court en loop dan alsmaar rechtdoor.
Dan zo je zo uit bij Temple Church.
De kerk was in alle opzichten een echte Pratical Location:
Dat wil zeggen dat alle opnamen er plaatsvonden, zowel binnen als buiten.
Er vonden geen aanpassingen plaats, behalve dat er de twee rubberen beeltenissen van de ridders op de grond werden gelegd om te voorkomen dat actrice Audrey Tautou zich bij haar val zou bezeren.
Robert Langdon en Sophie Neveu ontsnappen in de kerk aan Silas.
Ze rennen dan via de steeg door de poort naar Temple.

De volgende locatie bevindt zich ook in het hart van Londen.
Robert en Sophie hebben ontdekt dat ze bij Westminster Abbey moeten zijn.
Bij het graf van Sir Isaac Newton.
Daar aangekomen ontdekken ze hoe de vork in de steel zit
en wie er al die tijd achter de moord op Saunière heeft gezeten.

Er werd wel gefilmd bij Westminster Abbey,
maar de opnamen mochten niet plaatsvinden op het terrein van de kerk.
De gesprekken met de Dean van de Abbey waren in het begin heel positief.
Maar de aard van het boek van Dan Brown nekte de boel toch.
Het team kreeg geen toestemming om in de kerk te filmen. 
Van de Lincoln Cathedral in Noord-Engeland kregen ze wel toestemming.
En die lijkt in een aantal opzichten heel erg op Westminster Abbey.
Wat ze er alleen zeker niet hebben is de graftombe van Isaac Newton.
Dus werd er in Lincoln Cathedral een kopie neergezet die tot in detail was nagemaakt.

Als mijn aflevering over de film Napoleon hebt gehoord, heb je gehoord dat ik Lincoln Cathedral in 2023 bezocht
In de kathedraal werd de kroningsscene gefilmd voor Napoleon.
Lincoln Cathedral is echt geweldig om te bezoeken.
Je herkent vrij direct waar ze de graftombe van Newton plaatste voor The Da Vinci Code.
Het is exact dezelfde plek waar Joaquin Phoenix in Napoleon de kroon op zijn eigen hoofd zette...
Mocht je nou zelf een keer in de kathedraal zijn, sla je de Chapter House aan de linkerkant dan niet over.
Het is daar echt prachtig.
In dat deel van de kerk werd de scene gefilmd waarin Robert Langdon de code probeert te kraken terwijl Leigh Teabing hem bedreigt.
 
The Da Vinci Code beleefde z'n wereldpremière op 17 mei 2006 in Cannes tijdens het beroemde filmfestival.
Direct daarna ging de film vrijwel overal draaien.
De pers maakte echt compleet gehakt van de film,
Het publiek dacht daar wat anders over.
The Da Vinci Code bracht wereldwijd meer dan 750 miljoen dollar op in de bioscopen.
In Nederland gingen bijna 1,1 miljoen mensen naar de bioscoop voor de film.
The Da Vinci Code was de op 1 na best bezochte bioscoopfilm van 2006.
Vooruit. Weet jij de nummer 1 van dat jaar nog?
Van 2006?
Dat was ... de tweede Pirates of the Caribbean film....

Het grote succes van The Da Vinci Code leidde tot twee vervolgen.
Dat waren Angels & Demons uit 2009 en Inferno uit 2016, beide opnieuw met Tom Hanks.
Na die twee films doofde het filmlicht.
Daardoor bleven de boeken The Lost Symbol uit 2009 en Origin uit 2017 op de stapel liggen.
Dat is trouwens niet helemaal waar.
Want van The Lost Symbol werd in 2021 nog een tiendelige TV serie gemaakt.
Ashley Zuckerman speelde in de rol van Robert Langdon.
Na 1 seizoen werd de stekker er al uit getrokken.
Dat kwam door teleurstellende kijkcijfers.
Daarna circuleerde nog wel eventjes het gerucht dat Tom Hanks en Ron Howard weer mee zouden doen aan een verfilming van Origin.
Maar wat daar nou echt waar van was....
 
De release van The Da Vinci Code kreeg nog wel een bijzonder staartje.
Er was al duidelijk geworden dat veel religieuze groeperingen en het ook Vaticaan nogal ontstemd waren over de film.
Er werd gesproken over het boycotten van de film, wat trouwens ook gebeurde.
India en Pakistan weigerden de film te vertonen.
En in het Italiaanse plaatsje Civitavecchia besloot een katholieke groep geestelijken tot actie over gaan.
Zij wilden dat de makers zou worden vervolgd voor het maken van een religieus obscene film.
Ze baseerden zich op artikel 528 van de Italiaanse wetboek van strafrecht.
Ron Howard en Dan Brown liepen daarbij het risico een gevangenisstraf te krijgen.
Zij moeten echt gedacht hebben dat er iemand kierewiet was geworden.
Maar het zette de boel wel eventjes onder spanning, want de klacht werd pas ingediend toen Ron Howard alweer bijna voet op Italiaanse grond zette voor het scouten van de locaties voor Angels & Demons.
Het liep allemaal met een sisser af, want uiteindelijk had ook de aanklager er weinig vertrouwen in.
 
Als je denkt dat we er nu wel zijn, dan heb ik toch nog wat voor je.
Want voor de volgende locatie gaan we naar ... Schotland...
Een half uurtje vanaf Edinburgh...
In Rosslyn Chapel hopen Robert en Sophie dan een volgende aanwijzing te vinden.
En dan blijkt het allemaal wat anders te zitten.

In 2017 stopte ik tijdens een rondreis door Schotland ook bij Rosslyn Chapel.
Het is een prachtige kapel mooi gelegen in het plaatsje Roslin, net onder Edinburgh.
Het heeft, zoals je misschien zult begrijpen, niet zo veel zin op zoek naar de kelder, want die is er niet hoor.
Althans niet zoals in de film.
Filmen bij de Chapel was tot op zekere hoogte nog lastig, want het 600 jaar oude gebouw stond al sinds 1997 in de steigers.
Pas 16 jaar later waren de werkzaamheden voorbij.
Maar om Rosslyn Chapel toch in volle glorie in de film in beeld te kunnen brengen maakte Special Effects producer Barrie Hemsley een indrukwekkend schaalmodel. Dat werd gebruikt voor de film.
Wat je trouwens ook moet weten is dat het gesprek tussen Robert en Sophie na afloop niet bij de kapel werd gefilmd.
Dat gebeurde bij Rosslyn Castle.
Dat ligt op een paar minuten lopen van de Chapel.
Als je de film hebt gezien herken je het direct.
Het is de plek waar Robert Langdon de volgende wijze woorden spreekt ...

En dan is er nog één locatie waar ik je mee naar toe wil nemen...
Eentje waar ik het eigenlijk al over heb gehad...
Omdat die aan het begin van de film zat...

Ja, we zijn weer terug bij het Louvre.
Waar de film begint én eindigt.
En in het bijzonder bij de glazen piramide die in 1984 werd ontworpen door de Chinees Amerikaanse architect Ieoh Ming Pei [Yoh Ming Pay].
Dat gebeurde op verzoek van de Franse president Francois Mitterand.
Wie The Da Vinci Code kent weet dat Landon aan het einde van de film naar de plek gaat tegenover de Piramide - bij de rotonde - waar hij door de glazen constructie naar beneden kijkt.
Je kunt het bij een bezoek niet heel goed zien omdat de heg te hoog is.
Als je al een poging zou wagen Tom Hanks na te doen, dan pakt de politie je waarschijnlijk binnen no time op.
Onder de glazen panelen hangt onder de grond de omgekeerde glazen piramide waaronder de Heilige Graal zogenaamd zou rusten.
Je kunt die kleine piramide goed bezoeken via de trappen die leiden naar het ondergrondse winkelcentrum.

Ik denk dat het ergens in 2007 is geweest dat ik voor de eerste keer na het verschijnen van de film in Parijs was.
En dat ik speciaal 's avonds naar het Louvre wilde.
Om het laatste stuk van de wandeling van Robert Langdon te maken,
en nog wat anders te doen.
Maar je moet daarvoor eerst nog even wat anders weten.
In eerste instantie was componist James Horner benaderd voor de score van The Da Vinci Code.
Maar door een samenloop van omstandigheden ging Horner aan de slag met The New World van Terrence Malick.
Daardoor kwam Hans Zimmer - die die klus eigenlijk zou doen - vrij voor The Da Vinci Code.
Voor de opnamen van de filmmuziek koos Zimmer de voormalige Lyndhurst Congregational Church in Noord-London.
Die kerk was in 1992 namelijk omgebouwd tot de AIR Studios Lyndhurst door Beatles-producent George Martin.
Zimmer vond de oude kerk dé perfecte locatie voor de opname van de score.
Bij de shownotes staat een mooie making of video over de opnamen in de oude kerk.

Ik heb in eerdere afleveringen al wel eens gezegd dat als je naar filmlocaties toegaat jezelf eigenlijk moet voorbereiden door de muziek uit de film paraat te hebben.
Op je iPhone, of wat voor device je ook bij je hebt.
Dus was ik daar ook op voorbereid toen we daar op die donkere avond naar de prachtig oplichtende piramide van het Louvre liepen.
Daar aangekomen deed ik de oordoppen deze keer niet bij mezelf in, maar bij mijn vrouw,
waarna ik zei: en nu moet je dit even horen...
Die ene traan daarna zei alles....

Dat was hem weer.
Mijn naam is Jeroen Huijsdens.
En je luisterde naar Fantastische Filmlocaties.
Een overzicht van de filmlocaties die in deze aflevering aan bod kwamen vind je op de websites Sceen-it.com en MovieLocations.com.
Wil je geen aflevering missen, abonneer je dan op deze podcast.
Dan krijg je automatische een melding als er een nieuwe aflevering is.
Het laatste nieuws krijg je ook als je je abonneert op mijn nieuwsbrief.
Dan kan via Filmtaal.nl of FantastischeFilmlocaties.nl.
Daar vind je per aflevering ook alle shownotes met leuke links.
En ik zeg het nog maar weer eens een keer:
laat vooral ook een recensie achter bij Apple of Spotify,
Dan kunnen anderen deze serie ook beter vinden.
Ik lees echt heel graag wat je van vindt.
Voor nu: bedankt voor het luisteren en tot de volgende keer!