Fantastische locaties in de film over het leven van de Franse leider

Niet eerder draaide het in Fantastische Filmlocaties om z'n nieuwe film als deze keer. In deze podcastaflevering hoor je van alles over Napoleon, de nieuwe film van regisseur Ridley Scott met Joaquin Phoenix als de beroemde Franse leider. Je hoort dingen over de film die je niet wist. En je wordt weer meegenomen naar de locaties waar Scott en zijn team filmden. Presentator en samensteller Jeroen Huijsdens legt tussendoor uit waarom hij het zo geweldig vindt om filmlocaties te bezoeken. Dat doet hij door persoonlijke verhalen en ervaringen te delen met de luisteraars.

De aflevering is ook op andere platformen te vinden die de RSS-feed van SoundCloud oppakken.

Sony Pictures Entertainment Inc., Apple TV+

Sceen-it.com: de filmlocaties met handige GPS-locaties
Playlist Spotify Fantastische Filmlocaties
Gezichtsreconstructie van Napoleon vandaag
Lincoln Cathedral
Boughton House (video 1 en video 2)
Blenheim Palace
Petworth House
Visit Surrey
Bourne Wood, Farnham, Surrey
Surrey Hills Society
Somerset House
Old Royal Naval College in Greenwich, Londen 

Speciale dank aan
Charles Lister van Boughton House
Stephanie Duncan van Blenheim Palace
Sue Rhodes van Petworth House
Chris Howard en Ken Bare van Surrey Hills Society
en al die leuke mensen die ik tijdens de reis in Engeland mocht ontmoeten.

Ontdek de verhalen achter de schermen, bekijk prachtige afbeeldingen van de locaties en laat je inspireren door de magie van de filmwereld.

Reacties op deze aflevering zijn meer dan welkom! Als er hieronder nog geen reactie staat, betekent dat natuurlijk niet dat jij niet de eerste niet kunt zijn... 

In de afgelopen afleveringen vertelde ik je over hele bekende films die hun sporen al hebben verdiend
Ik nam je ook mee naar de plaatsen waar die filmklassiekers werden opgenomen.
In déze aflevering duik ik voor de eerste keer in gloednieuwe film.
Een film waar ik tijden naar uitkeek.
Vanwege de hoofdpersoon,
vanwege de filmmakers,
én vanwege de locaties waar werd gedraaid...

Je luistert naar Fantastische Filmlocaties, de enige podcast over films en de locaties waar ze werden opgenomen.
Je gaat weer dingen horen die je nog niet wist,
Over de film in deze aflevering, over de mensen die hem maakte,
én over de locaties waar hij werd opgenomen.
Daarnaast probeer ik je met mijn verhalen duidelijk te maken waarom ik het zo geweldig vind om filmlocaties te bezoeken.
Mijn naam is Jeroen Huijsdens en in deze aflevering vertel ik je meer over ...Napoleon.

Je mag best weten dat het nog een heel avontuur was om deze aflevering van de podcast te maken.
Toen ik er aan begon had ik de film nog niet gezien;
moest ik het doen met twee trailers, wat online interviews met de makers 
én met informatie op het internet waarvan je je altijd moet afvragen of die wel klopt.
Maar dat Napoleon van regisseur Ridley Scott een geweldige aflevering zou moeten kunnen opleveren, dat wist ik al wel vrij zeker.
De informatie die ik aanboorde én de locaties die ik zag in de trailers deden mij al werkelijk tintelen van plezier.
Over die locaties en mijn bezoek eraan ga ik je zo van alles vertellen.
Maar voordat ik dat doe moet ik de contouren van de film even schetsen.
Kijk, wie Napoleon was hoef ik niet uit te leggen.
Maar het kan geen kwaad om toch wel even wat te vertellen.
Napoleon gaat over de beroemde Franse generaal en keizer van het moment van zijn doorbraak - de slag om Toulon - tot zijn einde in ballingschap op het eiland St. Helena.
Wat in de film als rode draad wordt genomen is de relatie tussen Napoleon Bonaparte en Joséphine de Beauharnais, feitelijk de liefde van zijn leven...
Van hun ontmoeting tot hun huwelijk...
Van kroning tot Keizer en Keizerin tot de teloorgang.
Maar een film over Napoleon zou natuurlijk niet compleet zijn als we niet ook de Slag bij Austerlitz, de reis naar Rusland, de staatsgreep in 1799 en natuurlijk de Slag bij Waterloo voorgeschoteld zouden krijgen.
Als je het allemaal bedenkt wat Napoleon heeft meegemaakt, dan begrijp je heel goed dat Ridley Scott nog een vierenhalf uur durende versie van de film op de plank heeft liggen.
In de bioscoop krijg je in ieder geval 2,5 uur Napoleon voorgeschoteld.

Okay, laat me je nu eens even meenemen naar wat eerste filmlocaties.
En dan noem ik om te beginnen wat plekken op Malta.
Ridley Scott en zijn mensen keerde eigenlijk terug op bekend terrein, 
want ook Gladiator werd deels opgenomen op Malta.
Fort Ricasoli [RIE-KA-SO-LI] op het eiland werd voor de film omgetoverd tot de Franse havenstad Toulon.
Daar levert een nog jonge Napoleon met zijn mannen strijd en behaalt hij zijn eerste grote overwinning.
Een andere plek op het eiland die werd gebruikt is de stad Mdina.
Daar worden we voorgesteld aan Josephine, de toekomstige vrouw van Napoleon.
In de jaren na de revolutie van 1789 komt Frankrijk terecht in een periode van terreur.
Het is de periode waarin er nogal wat koppen rollen.
En het scheelt niet veel of Josephine moet ook naar de guillotine.
Dat deel werd gefilmd op het plein voor de kathedraal van St. Paul in Mdina.

Een andere locatie waar Ridley Scott en zijn team - volgens de berichten filmden - was in de Merzouga Woestijn [MER-ZOE-GA] in Marokko.
Opnieuw een land waar Scott eerder gebruik van maakte,
want ook voor Gladiator filmde hij in Marokko.
De Merzouga Woestijn werd voor Napoleon gebruikt om de reis naar én de strijd in Egypte te verbeelden.
En om maar gelijk even wat recht te zetten:
als ik de historici mag geloven heeft Napoleon nooit kanonskogels afgevuurd op de piramides...
Maar spectaculair is het wel...

Zoals ik aan het begin al vertelde was het best nog een avontuur om deze podcast te maken.
Bij de vorige afleveringen kon ik heerlijk grasduinen in artikelen en kijken naar video's die vaak jaren later nog eens terugblikten op al die filmklassiekers.
Maar dat kon deze keer niet of nauwelijks.
En er was ook echt heel weinig informatie over de precieze locaties omdat het filmen van dit soort projecten altijd in het grootste geheim plaatsvindt.
En dus kwam het aan op grondig speurwerk.
Ik geef je daar straks een paar voorbeelden van.
Wat de film zelf betreft.
Het was geen geheim dat Ridley Scott altijd al enorm gefascineerd was door Napoleon.
Wanneer de film echt in beweging kwam, weet ik niet.
Maar ik weet wel dat Ridley Scott Napoleon als zijn nieuwe film aankondigde op de laatste draaidag van de film The Last Duel.
Dat was op 14 oktober 2020.
Toen was David Scarpa - de man die het scenario schreef- waarschijnlijk al wel een tijdje bezig.
Die Scarpa en Scott kenden elkaar al.
Want ze hadden in 2017 al gewerkt aan de film All the Money in the World.
Voor de film Kitbag - want dat was de werktitel - verzamelde Scott ook een heleboel andere bekende om zich heen.
Allemaal rotten in het vak met wie hij eerder had samengewerkt,
zoals Production Designer Arthur Max, kostuumontwerper Janty Yates,
Director of Photography Dariusz Wolski 
én Special Effects Coordinator Neil Corbould.
En laat me hier even de spotlight richten op deze mensen en de professionals met wie zij op hun beurt weer samenwerken.
Want er kan niet genoeg benadrukt worden wat voor geweldig werk zij leveren.
Je kunt heel flauw zeggen, dat mag ook wel voor een productie die tussen de 130 en 200 miljoen dollar heeft gekost.
Maar als je ziet met hoeveel oog voor detail ze de filmsets hebben geselecteerd en hebben aangekleed.
En met hoeveel precisie de kostuums werden gemaakt, dan kun je niet anders dan ongelooflijk veel bewondering hebben voor deze professionals.
Let op, 95% van de kostuums in Napoleon werden speciaal voor de film gemaakt! Omdat ze níet beschikbaar waren via een verhuurbedrijf.

Je kunt ook niet anders dan veel bewondering hebben voor de man in het centrum van dit alles: Ridley Scott.
Ik geef het je te doen: een film van deze omvang draaien in 62 dagen,
en dat op een leeftijd van 85 jaar.
86 als jij dit misschien luistert, want Scott werd geboren op 30 november 1937.
En dan ook nog te bedenken dat Scott zelf de storyboards tekende.
In het geval van Napoleon leverde dat een boekwerk op vol gedetailleerde tekeningen van scenes dat zo dik was als een vuist.
Dat weet ik omdat een van de personen die ik voor deze podcast sprak het in handen heeft gehad - terwijl dat niet de bedoeling was.
En dat verhaal brengt me naar de eerste locatie in Engeland.

Nee wacht, die locatie komt zo.
Eerst naar wat andere plekken in Engeland.
En laat me dan gelijk eerst even zeggen dat het natuurlijk best verrassend is dat Napoleon voor het overgrote deel inderdaad in Engeland is opgenomen.
En niet in Frankrijk!
Daar zijn de Fransen vast niet blij mee zijn...

Inderdaad, toch bijzonder dat het juist de Engelsen zijn - toch de grote aartsvijand van Napoleon Bonaparte destijds - die nu een film hebben gemaakt over zijn leven - en wel grotendeels in hun land.
Maar goed, daar zijn meer voorbeelden van, zoals straks nog zal blijken...

Die Engelse locaties dus.
Ik noem er om te beginnen 2 waar ik dolgraag naar toe was gereden, maar die helaas gesloten waren.
Veel Engelse landhuizen en kastelen zijn in de zomermaanden te bezoeken.
Maar in de winters gaan de deuren dicht of deels dicht, onder meer voor restauratiewerkzaamheden.
Dat was ook het geval bij het West Wycombe Estate, dat ten westen van Londen ligt.
Ergens tussen Londen en Oxford, zeg maar.
In de film wordt het gebruikt als het Kasteel van Malmaison, het buitenverblijf van Napoleon en Josephine

Een ander landhuis dat helaas ook dicht was, was Boughton House.
Dat landgoed wordt ook wel het Engelse Versailles wordt genoemd.
Boughton House ligt vlakbij het stadje Kettering, zo'n 2 uur rijden ten noorden van Londen.
Daar werden verschillende scenes van Napoleon gefilmd. 
Onder meer in de hal met de prachtige trap, in de First State Room én in de Little en Great Hall.
En er werd ook buiten gefilmd, rondom het gebouw.
Voor een van de scenes in Boughton House leende Production Designer Arthur Max een bed uit het beroemde Victoria & Albert Museum in London.
Lenen mocht ze het wel, maar niemand mocht er na het neerzetten in de slaapkamer, ook maar in de buurt komen.
Dus toen Arthur Max vroeg of ze het toch niet voor een liefdesscène mochten gebruiken, waren bij het museum echt in shock dat de vraag zelfs wel gesteld!

Bij Boughton House vonden ze het enorm jammer dat ik net in deze periode langs wilde komen, want ze waren gewoon echt dicht.
Charles Lister, de Property Manager, vertelde me dat hij de deuren nog speciaal voor me open wilde doen als ik op een andere dag kon komen.
Maar mijn reisschema zat toen al zo muurvast dat ik - met pijn in mijn hart - 'nee' tegen hem moest zeggen.
Maar ik beloofde hem dat ik later nog een keer zou komen, en dat ik ze wel zou noemen.
Dus bij de shownotes vind je onder meer twee filmpjes over het prachtige Boughton House.

En dan is er dat huis met het verhaal over dat dikke Storyboard-boek, waar ik je straks over vertelde.
Daarvoor moet je een kleine twee uur rijden vanaf Londen.
Ja, je hoort het al, ik heb in een weekje tijd wel wat kilometers afgelegd,
maar het was de rit meer dan waard!
In het plaatsje Petworth ligt het geweldige Petworth House dat nu wordt beheerd door de National Trust.
Petworth House is een 17e eeuw landhuis waar in de loop van de tijd verschillende families in hebben gewoond.
Ze hadden een ding gemeen: ze hielden nogal van kunst.
In het gebouw vind je echt prachtige beelden en geweldige schilderijen, onder meer van J.M.W. Turner.

Tussen 2 haakjes: regisseur Mike Leigh draaide er ook scenes voor de film over de beroemde schilder...

Ook Petworth House was gesloten, althans voor een deel.
Wat dicht was, waren nou juist de kamers en de mooie trap die waren gebruikt voor de opnamen van Napoleon.
In die ruimtes spelen zich onder meer de scenes af waar Napoleon en Josephine elkaar leren kennen.

Gelukkig had ik in dit geval op tijd contact gelegd...
Sue Rhodes, de Experience Manager bij Petworth House, wilde me met plezier een tour geven en de deuren openen die op dat moment voor anderen even dicht moesten blijven.
En toen ging er echt toch een snoepwinkel open...

Nou, moet ik hier even iets uitleggen.
Omdat Napoleon zo'n nieuwe film is, was er in de voorbereiding weinig beeldmateriaal dat het bewijs kon leveren dat de film op die specifieke plekken was gefilmd.
En het wordt ook niet van de dagen geschreeuwd!
Maar om je even mee te nemen in mijn manier van werken, dan ga ik dus op zoek naar herkenbare elementen in een gebouw of een andere locatie.
Die vond ik in de marmeren vloer van een kamer waarin Napoleon de kans krijgt om zijn kwaliteiten te laten zien.
Die enorme kenmerkende vloer kwam dankzij een Google Search naar boven als de vloer van de Marble Hall in Petworth House.
Dus toen Sue Rhodes de deur naar die kamer opende, was mijn eerste gedachte: Napoleon!
En het werd nog veel mooier toen ze ons de hal en de trap met de geweldige muurschilderingen liet zien. 
Jawel, de hal waar de nog schuchtere Napoleon in de film de brutale Josephine ontmoet.
Sue vertelde hoe de lantaarns op de trapleuning voor de opnamen werden verwijderd om het Engelse karakter van de ruimte niet te verraden.
Maar toen de filmmakers vroegen of het enorm grote beeld van Silenus met Bacchus even verwijderd kon worden, vonden ze dat bij Petworth House toch echt iets te ver gaan.
En dus ging er een bannier over het beeld...

Toen daarna ter sprake kwam dat ik had gelezen dat verschillende locaties waren gekozen op basis van de storyboards van Ridley Scott,
omdat die zo beeldend waren, zei Sue dat dat klopte...
Ze had het namelijk zelf ook in handen gehad.
Ze vond het in Petworth House, kort na de opnamen.
En ze dacht nog: dat kunnen ze hier niet bewust hebben achtergelaten...
Dus belde ze de production office. 
Daar schrokken ze nogal dat het boek was achtergebleven.
Het is daarna met een speciale zending teruggestuurd.
Een heerlijk verhaal....

Ik kan altijd wel genieten van de verhalen waaruit blijkt welke acteurs en actrices allemaal auditie hebben gedaan voor bepaalde rollen.
Maar meestal komen dat soort verhalen pas na verloop van tijd naar buiten.
Toch weten we in het geval van Napoleon al dat Vanessa Kirby oorspronkelijk niet de rol van Josephine zou spelen.
Dat zou gedaan worden door actrice Jodie Comer.
Zij speelde in 2021 in The Last Duel van Ridley Scott.
En zij was volgens de berichten zijn eerste keuze voor de rol van Josephine.
Maar de coronapandemie gooide roet in het eten en Comer moest afzeggen vanwege een andere verplichtingen.
Een dag later werd aangekondigd dat Vanessa Kirby in de huid van Josephine zou kruipen.
Bij Napoleon zelf was van meet af aan wel duidelijk dat Joaquin Phoenix volgens Ridley Scott dé meest geschikte kandidaat was.
Al was er eerlijk gezegd nog een kandidaat, maar die naam wil Scott niet - of nog niet - openbaar maken.
Ik heb trouwens wel een vermoeden...
En daar kom ik zo op...
De film die Ridley Scott ervan overtuigde Joaquin Phoenix te kiezen voor de hoofdrol in Napoleon was Joker.
Hij vond hem daarin fenomenaal.
En de twee kende elkaar natuurlijk al, want Phoenix had in 1999 voor de camera's van Scott gestaan in Gladiator.
Daarin speelde hij Commodus, de zoon van Keizer Marcus Aurelius en de grote tegenstander van onze held in die film Maximus Decimus Meridius.

Zoals dat áltijd gebeurt zijn er ook nu alweer mensen die vinden - zonder dat ze de film gezien hebben hè - dat de 49 jarige Joaquin Phoenix té oud zou zijn om vooral de jonge Napoleon te kunnen spelen.
Napoleon die - dat moet je even weten - 51 jaar was toen hij in 1821 op het eiland Sint Helena overleed.

Bij de voorbereidingen van deze aflevering stuitte ik op YouTube op een hele interessante video.
Die zet ik even voor je bij de show notes.
Het is een video waarin op basis van historische bronnen een fotorealistisch gezicht van Napoleon wordt gemaakt. 
Zodat we kunnen zien hoe hij er in het echt uitgezien moet hebben.
En toen ik dat realistische gezicht zag moest ik direct denken aan Paul Mescal, de acteur die je misschien kent van de film Aftersun.
Wat als hij gevraagd zou zijn voor de rol?
En waarom dat nou zo'n leuk gedachte-experiment is?
Omdat Paul Mescal met Ridley Scott op dit moment werkt aan Gladiator 2!
Daarin speelt hij de volwassen Lucius, de man die we nog kennen van de eerste film...
 
Ik ga weer door want ik heb nog wel een paar gebouwen in Engeland waar ik je graag mee naar toe wil nemen.
Maar we maken eerst even een uitstapje.
Een uitstapje naar een plek waar ik echt al tijden naar toe wilde vanwege een andere film, maar waar het gewoon elke keer niet van kwam.
Toen ik ontdekte dat er ook was gefilmd voor Napoleon, móest het wel in mijn reisplan.
Waar ik het over heb, is het gebied dat bekend staat onder de naam Hankley Common.
Het is een bijzonder gebied.
Het is een natuurpark in het zuidwesten van Surrey dat eigendom is van het Engelse Ministerie van Defensie dat er ook regelmatig oefent.
Sterker nog, ik heb de soldaten door het bos zien lopen.
Het is ook een bijzonder gebied omdat het in de Tweede Wereldoorlog werd gebruikt door de Canadese troepen
Zij bereidden zich daar voor op de landing in Normandië in juni 1944.
Ze bouwden er een stuk van de Atlantic Wall na om te kunnen oefenen.

Bij filmfans is het terrein vooral heel bekend worden door James Bond.
Door de film Skyfall.
Het is de plek waar het landhuis speciaal voor de film werd gebouwd,
en waar de finale van Skyfall zich afspeelt.
En in Napoleon is de plek waar we de soldaten van de generaal richting Rusland zien marcheren.
Hankley Common is als natuurgebied grotendeels toegankelijk voor wandelaars.
En dat kwam mooi uit.
Want toen ik Visit Surrey benaderde voor deze aflevering liet voorzitter Chris Howard weten mij wel mee te willen nemen voor een wandeling langs de filmlocaties.
En ik denk niet dat ik hoef uit te leggen hoe geweldig dat ook weer was.
In tegenstelling tot wat je denkt van Engeland in november, was het geweldig weer en het gezelschap zo ontzettend aardig.
Chris had haar collega van de Surrey Hills Society - Ken Bare - ook meegenomen.
En zo kreeg ik ook het hele verhaal te horen hoe het prachtige Surrey een heel eigen plek inneemt in de routekaart van toeristen in Engeland.
En welke geweldige wandelingen en activiteiten de Surrey Hills Society organiseert terwijl ze er nauwelijks funding voor krijgen.
Ook hier verwijs ik je dus weer even naar de shownotes,
voor meer informatie en als je dol bent op Engeland.

Maar de wandeling met Chris en Ken hield niet op bij Hankley Common.
Op 'n kwartiertje rijden ligt namelijk het gebied dat bekend staat als Bourne Wood.
En ook daar draaiden de camera's voor Napoleon.
En ook daar begaf Ridley Scott zich weer op heel bekend terrein.

Als ik je vraag de openingsscène van Gladiator voor je te halen, dan hoop ik dat jij denkt aan rijen Romeinen, woeste Germaanse strijders en een superfitte Russell Crowe als Generaal Maximus. 
Met natuurlijk die fantastische muziek van Hans Zimmer.
Maar goed, fast forward naar 2022.
Naar datzelfde terrein, naar diezelfde bossen en de open vlakte van Bourne Wood in Surrey.
Naar de plek waar in de film Napoleon en deel van de Slag om Austerlitz plaatsvindt.
Met iets meer special effects deze keer omdat er nog groter werd uitgepakt dan in Gladiator.
Maar wat een geweldige plek daar in die bossen!
Een plek waarvan we nu weten - dankzij de fijne gidsen - dat er kortgeleden een licentie is afgegeven dat het terrein ook de komende jaren nog als filmlocatie kan worden gebruikt...
Als ik het had gekund dan zou ik Ridley Scott trouwens hebben gevraagd of het inderdaad waar is dat hij voor Napoleon exact dezelfde locatie heeft gebruikt als voor Gladiator.
En dat Joaquin Phoenix als Napoleon dus op precies dezelfde plek stond in Bourne Woods als Richard Harris als Keizer Marcus Aurelius in Gladiator...

Ik onderbreek de reis langs de filmlocaties weer even om je nog even wat andere dingen over Napoleon te vertellen.
Want de beroemde veldheer is eerder een dankbaar onderwerp van filmmakers geweest.
En dit verhaal zou - denk ik - niet compleet zijn als ik daar niet toch even bij stil zou blijven staan.
Laat me op z'n minst even wat bijzondere 'filmische' dingen opsommen.
Zoals het feit dat de allereerste film van Ridley Scott al over Napoleon ging zonder dat hij er zelf in zat...
The Duellists uit 1977 leverde Scott de prijs voor beste debuutfilm op tijdens het filmfestival van Cannes.
Een andere leuke filmquizvraag is wat de beroemdste acteur is die ooit Napoleon heeft gespeeld.
Dat was denk ik toch wel Marlon Brando die hem speelde in de film Desiree in 1954.
En laat me ook de film noemen die toch keer op keer genoemd wordt als een van de beste films ooit gemaakt: Napoleon van Abel Gance uit 1927.
Een vijf en half uur durende epos uit Frankrijk met een baanbrekende techniek.
En dan is er natuurlijk ook de film Waterloo uit 1970 met Rod Steiger als Napoleon Bonaparte.
Die film flopte gigantisch.
Dat zorgde er indirect voor dat Stanley Kubrick zijn Napoleon-project niet van de grond kreeg,
terwijl er al heel veel werk in was gaan zitten,
wat ik mij ook wel kan voorstellen als de naam Kubrick valt.
Dit jaar werd trouwens bekend dat Steven Spielberg dat onvoltooide Kubrick-project alsnog van de grond gaat tillen,
En wel in de vorm van een zevendelige serie voor HBO.
Weer iets om enorm naar uit te kunnen kijken...

Goed, laat mij de draad van de filmlocaties weer even oppakken.
En je meenemen naar nog zo'n fantastische filmlocatie.
Het is een paleis, en ook dat ligt op zo'n twee uur rijden van Londen.
Ik zou haast willen zeggen onder de rook van Oxford.
Maar dan krijg je misschien een vertekend beeld.
Ik heb het over het werkelijk prachtige Blenheim Palace.
Daar kan ik denk ik wel een hele aflevering mee vullen.
En misschien doe ik dat ooit nog wel een keer,
want in én rondom dat paleis is zo ontzettend veel opgenomen...
Om toch even wat voorbeelden te geven....
Stanley Kubrick filmde er zijn Barry Lyndon,
Daniel Craig scheurde er in een Aston Martin door de poort in SPECTRE,
Jack Black was er voor Gulliver's Travels,
de tv serie Bridgerton werd er gedraaid,
de boom uit Harry Potter and the Order of the Phoenix staat er
en Tom Cruise filmde er een belangrijke scene voor Mission: Impossible Rogue Nation in de Green Writing Room.
Een kamer die ook voor Napoleon werd gebruikt.

Het paleis werd aan het begin van de 18e eeuw gebouwd voor John Churchill, de eerste Duke of Marlborough.
En het is vernoemd naar de slag bij Blenheim in 1704 die hij wist de winnen.

De naam is al genoemd: Churchill.
Blenheim Palace is ook het geboortehuis, voor zover je van een 'huis' kunt spreken, van misschien wel de beroemdste premier van Engeland ooit: Sir Winston Churchill.
En over hem was er in het Paleis - toen ik er was - een werkelijk geweldige tentoonstelling te zien.
Met allerlei persoonlijke items.
Zo prachtig en zo indrukwekkend...

Maar goed, ik kwam dus voor Napoleon...
Ook in dit geval had ik gelukkig mijn huiswerk gedaan en van tevoren contact gelegd.
Er was geen tijd voor een persoonlijke toer, maar ze vonden het leuk dat ik voor de podcast kwam,
ze stuurde me entreekaarten.
Nou had ik voor de avond ervoor een kamer geboekt bij een hotel in het plaatsje Woodstock dat eigenlijk tegen de paleisgronden aanligt.
En dat bleek de goede beslissing, want ik mochten de auto bij het hotel laten staan zo lang als ik wilde, waardoor ik in de ochtend via een poort van het park zo naar het paleis konden lopen.
Nou zeg ik de hele tijd 'ik', maar ik deed ook deze reis weer samen met mijn vrouw.
En het is zo geweldig dat wij dat elke keer samen kunnen doen...
Zeker ook nu weer, want de zon scheen en de bomen en de struiken in het park droegen hun najaarskleuren...
Dus je raad als wat voor geweldige wandeling dat was met dat imposante paleis in de verte...
Eenmaal bij Paleis gingen de binnenplaats en de tuinen om 10 uur open,
maar het Paleis zelf pas om half elf.
Omdat het zulk mooi weer was, trokken alle andere bezoekers direct de tuinen in, en was er bijna iemand bij de Paleisdeuren toen die opengingen.
En dat was ook weer zo'n moment.
Die grote deuren gingen open en de gids van dienst - Charles - verwelkomde ons met een grote lach.
Zo van, welkom in ons huis...
In zijn handen had de enorme sleutel van de voordeur.
Die moet op z'n minst twee kilo hebben gewogen.
En opnieuw hadden we door de beslissing om bij het Paleis te wachten, het voordeel aan onze kant:
we waren de eerste in de grote hal,
we waren de eerste in de indrukwekkende gang,
én de eerste in de kamers van het Paleis.
En dat was weer zo'n feest.
De gids die ons bij de eerste kamers binnen zag komen, moet mijn grote grijns als een uitnodiging hebben opgevat, want we raakten vrij direct aan de praat.
En ik begon natuurlijk over Napoleon.
Nou, daar wist hij wel het een en ander van ... want hij was erbij geweest.
En hij vertelde hoe ze zo'n 4 a 6 weken bij Blenheim bezig waren geweest,
en in welke kamers ze allemaal hadden gefilmd...
Een daarvan herkende ik zelf ook vrij snel, want het was overduidelijk de kamer die ik kende uit een van de filmtrailers...
Het was The Great Hall met weer zo'n hele karakteristieke marmeren vloer.
Echt zo mooi!

Natuurlijk heb ik het bezoek gebruikt om ook de locaties van enkele andere bekende films in het Paleis op te zoeken.
Uiteindelijk hebben we daardoor de wandeling door het paleis gewoon twee keer gedaan.
De gidsen begonnen ons al te herkennen...
Toen we er daarna wegliepen had ik het gevoel dat ik er eigenlijk helemaal niet weg wilde..
Maar ja de reis ging door...

Het lijkt er misschien op dat ik alle filmlocaties van Napoleon zo uit mijn hoge hoed tover, maar ze vinden is soms echt een enorme speurtocht.
Maar wel eentje waar ik keer op keer ontzettend veel plezier aan beleef.
Of ik altijd alles kan vinden?
Oh nee hoor, absoluut niet.
Ik weet op dit moment altijd nog niet waar de Slag om Waterloo is gefilmd,
En ik weet nog altijd niet waar die mooie plek is waar Robespierre - de man die voor zoveel terreur zorgde - aan de kant wordt gezet.
Maar een van de filmlocaties die ik als eerste herkende in de filmtrailer was de kerk.
De kerk waar Napoleon zichzelf tot Keizer kroont en Josephine tot zijn Keizerin.
Het is natuurlijk een scene die natuurlijk niet mag ontbreken in de film,
en dat gelukkig ook niet doet...

Napoleon verbaasde vriend en vijand op 2 december 1804 door de kroon van het kussen te pakken voordat Paus Pius de 7e dat kon doen.
En hem bij zichzelf op te zetten...
Tot grote ontzetting van alle aanwezigen...
Daarna kroonde hij zijn echtgenote Josephine door ook haar kroon op haar hoofd te zetten.
Die historische gebeurtenis speelde zich af in de Notre Dam in Parijs.
En het hele tafereel werd werkelijk prachtig vastgelegd door Jacques-Louis David.
Het enorme schilderij kun je nog altijd bewonderen in kamer 75 van de Denon vleugel in het Louvre in Parijs.
En wat ik nou zo leuk vindt aan de film Napoleon is dat dat soort details er ook in zitten.
In de film zie je de schilder David aan het stuk werken, terwijl Napoleon de boel naar zijn hand zet.
Maar daarmee heb ik je nog niet verteld waar de scene werd gefilmd.
Dat gebeurde in de Lincoln Cathedral in de stad Lincoln, ten oosten van Sheffield.
Al zóuden de filmmakers het in Frankrijk in de Notre Dame hebben willen filmen, dat kon toch niet.
Er wordt nog altijd gewerkt aan de beroemde kerk in Parijs die in 2019 in brand vloog.
Het is trouwens niet de eerste keer dat Lincoln Cathedral als stand-in werd gebruikt van een andere beroemde kerk.
In 2005 werd de kathedraal gebruikt voor The Da Vinci Code omdat de filmmakers destijds geen toegang kregen tot The Westminster Abbey in London.

Lincoln Cathedral is ook echt weer zo'n fantastische locatie...
Toen ik bij de balie het entreebewijs kocht om de hele kerk te kunnen bezoeken en ik ook hier over Napoleon begon, kwamen de dames bij de entree helemaal los.
Dat de opnamen zo geweldig waren verlopen,
en dat er wel 1.000 figuranten uit het stadje aan de film hadden meegedaan.
En dat iedereen er enorm naar uitkeek naar de film.
In de kerk kun je de exacte plaats waar de Coronation Scene zich afspeelt niet missen.
Zeker niet als je de clip die op YouTube staat ter plekke nog eens op je gemak terugkijkt.

Lincoln Cathedral - waar ze - let wel - al in de 11e eeuw aan begonnen is echt een prachtig bouwwerk.
Als je hem gaat bezoeken, neem er je tijd voor.
En ga, zoals ik je altijd adviseer, op tijden dat het lekker rustig is.
Op de filmlocatie in de kerk na, gaf de kathedraal ons nog een cadeautje toen we er weg gingen.
Hij liet zich namelijk verlichten door een ondergaande najaarszon.
Dat zorgde voor zo'n prachtig uitgelicht schouwspel dat het net leek alsof een volgende regisseur al klaar stond om er een film te gaan opnemen.
Dat was echt zo mooi dat we er later nog een laatste keer terugkeerde.
En toen dit afscheidscadeautje kregen...

Toch fijn dat ik dat geluid hebben kunnen vangen.
Goed.
Waar ik ook nog even stil bij wilde blijven staan is de waarheidsgetrouwheid van de film
Want ik denk wel te kunnen voorspellen dat er historici gaan zijn die kunnen opsommen wat er allemaal niet klopt aan Napoleon.
Ook al was Michael Broers, Emiritus Professor West Europese Geschiedenis van de Universiteit van Oxford wel een van de historische adviseurs.
Ik vond het eigenlijk wel grappig hoe Ridley Scott dat punt pareerde in een interview.
Volgens hem zijn er zo'n 400 boeken over Napoleon geschreven, en die vertellen ook niet allemaal hetzelfde verhaal.
Zelfs de schilderijen die zijn gemaakt van beroemde momenten uit de loopbaan van Napoleon zijn overgoten met een propagandasausje.
Want van Napoleon is bekend dat hij er een meester in was om de werkelijkheid naar zijn hand te zetten.
Dat komt ook geweldig aan bod in een andere podcast die ik je echt moet aanraden.
Het is de podcast Napoleon van de Belgische schrijver Johan Op de Beeck.
Echt acht geweldige afleveringen!
Terugkomend op Ridley Scott: die adviseerde zijn cameraman Dariusz Wolski vooral naar de schilderijen van Eugene Delacroix en Jacques Louis David over Napoleon te kijken.
Omdat het veel vertelde over het gebruik van licht dat Scott voor ogen had.

Goed, en dan is er nog een locatie waar ik je mee naar toe wil nemen...
En die brengt ons naar Londen.
Nee, wacht, als we toch naar Londen gaan,
heb ik er nog eentje voor je.
En dat is Somerset House aan Strand.
Het is een plek in het hartje van Londen die je waarschijnlijk wel kent,
tenminste als je vaker dan 1 keer in de Engelse hoofdstad bent geweest.
Het is een neoklassiek paleis om de hoek bij Waterloo Bridge...
What's in a name...
Somerset House werd rond 1800 gebouwd voor de Engelse Tudor-dynasty, waarvan Elisabeth de 1e en koning Henry de 8e toch wel de bekendste zijn.
Somerset House is ook een veelgebruikte filmlocatie.
Het is onder meer te zien in de James Bond films GoldenEye en Tomorrow Never Dies.
In Napoleon moet het met wat CGI Place de la Concorde voorstellen, het bekende plein in Parijs dat in de tijd van de Franse revolutie Place de la Révolution heette.
Het is de plek waar de Franse koningin Marie Antoinette er op 16 oktober 1793 aan moet geloven...
Haar wacht de guillotine...
En dat zien we dan ook in de film.
Wat we ook zien is dat Napoleon er getuige van is.
Wat niet helemaal klopt met de werkelijkheid, heb ik gelezen, 
maar wat dan weer wél klopt is dat Napoleon het blijkbaar helemaal niet nodig vond dat Marie Antoinette werd onthoofd.

Na het bezoek aan Somerset House is het tijd om naar de laatste filmlocatie te gaan.
In een vorige aflevering heb ik je al verteld dat er een plek is in London waar ik altijd naar toe wil als ik de stad mag bezoeken,
omdat ik mij er altijd zo enorm op mijn gemak voel.
Waarom, weet ik niet, maar het is zo...
Het is Old Royal Naval College in de wijk Greenwich.
Of zoals de Engelsen zeggen: Grènitsch
Oorspronkelijk stond op de plek van het huidige College het paleis waar Henry de 8e in 1491 werd geboren.
Toen hij ouder werd was het ook zijn favoriete stekkie.
In de 17e eeuw kwam er een ziekenhuis op die plek waar ooit het paleis was geweest.
en in de 19e eeuw werd het uiteindelijk een opleidingsinstituut van de Engelse marine.
En het heeft ook nog een Nederlands tintje.
Dat zal ik je zo vertellen...

Ik wilde deze keer naar Old Royal Naval College omdat ik in de trailer van Napoleon direct dé plek zag én herkende die je gezien moet hebben als je het complex bezoekt.
En dat is The Painted Hall.
In de film moet het volgens mij Chateau de Saint-Cloud voorstellen,
het gebouw net buiten Parijs waar Napoleon begin november 1799 op nogal chaotische wijze een staatsgreep pleegde.
Die staatsgreep voltrekt zich in de film in The Painted Hall.
En het is zo'n mooie plek.
Met schilderingen van James Thornhill op de plafonds en op de muren die daar aan het begin van de 18e eeuw werden aanbracht.
Centraal in de hal, op het plafond, zie je daar de portretten van William and Mary, de voormalige stadhouder uit Holland en zijn vrouw die eind 17e eeuw koning en koningin van Engeland waren.
The Painted Hall is - zoals heel veel plekken op het terrein van Old Royal Naval College - zo ontzettend vaak gebruik voor filmopnamen dat het je bijna echt gaat duizelen als je de lijst ziet.
Ik noem alleen even Patriot Games, Four Weddings and a Funeral, Tomb Raider, Iron Lady, Pirates of the Caribbean, Les Miserables, The Dark Knight Rises en Skyfall.
Je begrijpt het al, verplichte kost voor ieder zichzelf respecterende filmlocatiefan.
Maar het mooiste heb ik je eigenlijk nog niet eens verteld.
Want er leek nog een flinke kink in de kabel te komen toen we Old Royal Naval College op de laatste dag van de reis wilde bezoeken.
Het Openbaar Vervoer dat je direct naar de plek brengt lag plat.
Het personeel staakte.
Ik ontdekte - wat ik niet wist en dus ook nog nooit had gedaan - dat je met een waterbus over de Thames naar Grènitsch kunt.
Dat betekende een beetje plannen en zorgen dat we aankwamen toen de deuren van The Painted Hall eigenlijk nog open moesten gaan...
Want - om je even wat extra info te geven - je kunt gewoon naar Old Royal Naval College en er rondwandelen en op zoek gaan naar al die prachtige 'filmlocaties'.
Maar als je naar The Painted Hall wil en de audiotour wilt doen, dan heb je een entreebewijs nodig.
Dat is trouwens wel eens anders geweest, maar ze hebben het geld nodig om de boel mooi te houden.
Daarom hebben ze de hal tussen 2016 en 2018 ook helemaal kunnen restaureren waardoor hij er nu weer echt prachtig uitziet.
Maar goed, wij komen daar dus aan om half 11. 
The Painted Hall is net opengegaan...
Nietsvermoedend lopen we de trap op.
Ik zie de deur al waar Joaquin Phoenix als Napoleon Bonaparte in de film door naar binnen gaat om de macht te grijpen met de hulp van zijn soldaten...
Wij lopen dezelfde treden op die hij ook opliep en zien opeens....
een prachtige, lege Painted Hall.
Geen bezoekers.
Geen enkele toerist.
Alleen twee jonge gidsen die ons vertellen dat als je geluk hebt en je op het juiste moment komt je de hal inderdaad helemaal voor jezelf kunt hebben.
Zeker een half uur lang hebben wij The Painted Hal met z'n tweeën kunnen bezoeken voordat er iemand anders kwam.
En dat was zo geweldig.
En zonder te willen overdrijven..
dat is alsof je alleen door het Rijksmuseum mag lopen.
Of een zaal van het Louvre mag bezoeken.
Het was gewoon echt... fantastisch.....

Dat was hem weer.
Je luisterde naar Fantastische Filmlocaties.
Mijn naam is Jeroen Huijsdens.
Een overzicht van de filmlocaties uit deze aflevering vind je weer op de website Sceen-it.com
Ik wil wel echt een paar mensen bedanken...
Charles Lister van Boughton House
Stephanie Duncan van Blenheim Palace
Sue Rhodes van Petworth House
Chris Howard en Ken Bare van Surrey Hills Society
en al die leuke mensen die ik tijdens de reis in Engeland mocht ontmoeten.
En natuurlijk moet ik filmmaatschappij Sony Pictures Releasing noemen die de film via Universal Pictures in de bioscoop brengt,
Waar jij hem echt moet gaan zien
Want dit is zo’n film die voor het grote doek is gemaakt
Wil je voortaan niks van deze podcast missen, abonneer je dan.
Dat kan bij alle bekende podcastplatformen.
En vergeet je vooral ook niet te abonneren op mijn nieuwsbrief.
Dan kan heel eenvoudig via FantastischeFilmlocaties.nl.
Dan ben je echt als eerste van alles op de hoogte.
Laat me weten wat je van de podcast vindt, schrijf een review of vertel het me via social media...
En als je Napoleon straks hebt gezien, luister deze podcast dan nog een keer terug.
En laat me weten wat je er dan van vindt.
Voor nu: ontzettend bedankt voor het luisteren en tot de volgende keer!