Hamburg september 2023 square foto jeroen huijsdens kopie
Hamburg / foto Jeroen Huijsdens

Hamburg

Laat je verrassen door de films die werden opgenomen in de Duitse stad

Fantastische Filmlocaties is een podcast over beroemde films en de locaties waar ze werden opgenomen. Je hoort dingen die je nog niet wist over de films die aan bod komen en de mensen die ze maakten. Presentator en samensteller Jeroen Huijsdens legt je ondertussen ook uit waarom hij het zo ontzettend leuk vindt om filmlocaties te bezoeken. Dat doet hij door zijn verhalen en ervaringen te delen met de luisteraars. Deze keer aandacht voor fantastische filmlocaties in het Duitse stad Hamburg.

Luisteren

De aflevering is ook op andere platformen te vinden die de RSS-feed van SoundCloud oppakken.

Copyrights

Karakter / copyright First Floor Features
Charlie's Angels / copyright Columbia Pictures, Perfect World Pictures, 2.0 Entertainment, Brownstone Productions, Cantillon Company
Charlie's Angels tv series / copyright Spelling Goldberg Productions
A Most Wanted Man / copyright Demarest Films, Potboiler Productions, The Ink Factory, Film4 Productions en distributeur Roadside Attractions & WW Entertainment / muziek Groenland Records
Tomorrow Never Dies / copyright EON, United Artists, Danjaq LLC / muziek A&M Records
The Academy Awards 1998 / copyright The Academy of Motion Pictures Arts and Sciences 

Ontvang het laatste nieuws
in je mailbox!
Vul je e-mailadres in...

Beeldmateriaal

Ontdek de verhalen achter de schermen, bekijk prachtige afbeeldingen van de locaties en laat je inspireren door de magie van de filmwereld.

Charlie s angels copyright columbia pictures
Naomi Scott en Djimon Honsou in Marinehof in Hamburg / copyright Columbia Pictures
Tomorrow never dies hotel atlantic hamburg
Tomorrow Never Dies / copyright EON, United Artists, Danjaq LLC
Hotel atlantic hamburg exterior 1
Hotel Atlantic / copyright Hotel Atlantic
Hotel atlantic hamburg lobby foto jeroen huijsdens
Hotel Atlantic Hamburg / foto Jeroen Huijsdens
Fantastische filmlocaties podcast hamburg hotel atlantic 2023
Jeroen Huijsdens in Hamburg / foto Jeroen Huijsdens
A most wanted man making of
Anton Corbijn (rechts) en Philip Semour Hoffman in Zum Silbersack / copyright Roadside Attractions
Hotel atlantic hamburg exterior 6
Hotel Atlantic / copyright Hotel Atlantic
Hotel atlantic hamburg foto jeroen huijsdens
Hotel Atlantic Hamburg / foto Jeroen Huijsdens
Hamburg september 2023 square foto jeroen huijsdens
Hamburg / foto Jeroen Huijsdens

Reacties

Reacties op deze aflevering zijn meer dan welkom! Als er hieronder nog geen reactie staat, betekent dat natuurlijk niet dat jij niet de eerste niet kunt zijn... 

Reacties moeten voldoen aan onze huisregels en worden voor publicatie gecheckt door onze moderator.
E-mailadressen worden niet gepubliceerd. Alle velden zijn verplicht.

Transcriptie

In wereldsteden als Londen, New York, Parijs en Venetië struikel je op bijna elke hoek wel over een filmlocatie.
Maar er zijn ook steden waar dat minder het geval is,
en waar je als setjetter toch nog steeds zoveel plezier kunt beleven...

Je luistert naar Fantastische Filmlocaties, de enige podcast over films en de locaties waar ze werden opgenomen.
Ik denk dat je weer dingen gaat horen die je nog niet wist,
Over de films in deze aflevering, over de mensen die ze maakten 
én ook over de locaties waar ze werd opgenomen.
Daarnaast probeer ik je met mijn verhalen duidelijk te maken waarom ik het zo ontzettend leuk vind om filmlocaties te bezoeken.
Mijn naam is Jeroen Huijsdens en in deze aflevering neem ik mee naar Hamburg.

Het is een vraag die zomaar gesteld zou kunnen worden in een pubquiz,
óf tijdens een potje Triviant:
Welke stad in Europa heeft de meeste bruggen?
Het antwoord zal je misschien nog verrassen.
Want het is niet Venetië.
En het is ook niet Amsterdam.
Nog leuker: tel het aantal bruggen van Venetië en Amsterdam bij elkaar op en je komt je in de buurt van het aantal bruggen dat te vinden in de stad met de meeste.
Venetië heeft er ongeveer 400
Amsterdam 1900
Maar de koploper is Hamburg.
Met 2400 bruggen....
2496 volgens Wikipedia...
Wat dat nou allemaal met filmlocaties te maken heeft?
Ik leg het je uit.
Daarvoor ga ik even terug naar 2019.
Ik werkte dat jaar samen met een heel team aan het boek Alles is film.
Onderdeel van dat boek was een hoofdstuk over filmlocaties en het scouten ervan.
Ik had daarvoor een paar interviews.
Een daarvan was met locatiescout Paul Marbus.
Ik kwam er tijdens de voorbereidingen achter dat hij ook achter de filmlocaties zat van een van mijn favoriete Nederlandse films:
Karakter.
De Oscarwinnende film van regisseur Mike van Diem.
Een film uit 1997.
Ik heb de openingsscène daarvan altijd zo waanzinnig goed gevonden.
Dus toen ik de kans kreeg Paul Marbus daarover te spreken,
moest ik hem vragen naar de locaties ervan.
Hij vertelde me dat er voor die opening op meerdere plaatsen was gefilmd.
In Antwerpen, in Amsterdam, in Wroclaw in Polen.
Maar ook in Hamburg.
Toen ik dat ging opzoeken op Google Maps ontdekte ik dankzij Street View eigenlijk al vrij snel de exacte plek van de openingsscene.
Het gebouw van de Mediterranean Shipping Company bij Auf dem Sande.
Dat is de straat bij de Sandbrücke in het industriële deel van Hamburg dat bekend staat als Speicherstadt.
Het is de waanzinnige plek waar je in de allereerste seconden van de film een boot door een kanaal ziet varen,
mannen jute zakken bij de kade ziet sjouwen,
twee politiemannen te paard de boel in de gaten houden...
en je de camera dan langzaam een draai ziet maken.
In dat shot zien we dan een nog hele jonge Fedja van Huet die met grote stappen op een hoog havengebouw afloopt...
Waar hij in het donker naar binnen gaat en...
En BAM, een mes in het bureau steekt van een ons nog onbekende man die hem stoicijns aankijkt.
En dat alles met geweldige spannende muziek van Martin Vonk en Jaap de Weijer, het duo dat muziek maakte voor de film onder de naam Paleis van Boem....

Vanaf het moment dat locatiescout Paul Marbus me vertelde dat ik voor dat deel van Karakter dus in Hamburg moest zijn, kwam de stad op de lijstje om te bezoeken.
En toen bedacht ik een tijdje terug: wordt het niet eens tijd?
Eerst dook eens even in de films die ook in de havenstad zijn opgenomen om te zien of ik er voor een podcastaflevering nog een leuke thematische draai aan kon geven.
En toen zag ik ze...
de drie films over spionnen in Hamburg.
Maar voordat ik die deksel zo meteen optil, wil ik nog even inzoomen op Karakter.
Dat was de film die de productiemaatschappij First Floor Features van Laurens Geels en Dick Maas bijna de kop kostte.
Dat gebeurde later alsnog
Maar First Floor kregen tijdelijk weer zuurstof omdat actrice Sharon Stone op 23 maart 1998 het volgende zei... 

Karakter won dat jaar inderdaad de Oscar voor Beste niet-Engelstalige Film.
Met speciale dank aan de Academy of Motion Pictures Arts and Sciences voor dit geluidsfragment...
Karakter is echt een geweldige film.
Zo'n film waar alle puzzelstukjes zo ontzettend goed op hun plek vallen.
Ik vertelde al over de locatie van de openingsscène.
Maar er zit nog een prachtige plek in.
Die speelt zich maar een paar honderd meter verder af.
Dat is de scene waarin de jonge Jacob in de haven staat te kijken naar een man die met een boot aankomt als zijn moeder hem roept.
Mooie scene waarin van alles gebeurt maar nauwelijks een woord wordt gewisseld, maar enfin...
Ook dat is echt weer zo'n supermooi plekje in dat oude Hamburg.
Maar nou komt ie...
Toen ik bij het bezoek die ene, exacte locatie had gevonden, daar op dat hoekie met dat uitzicht op die geweldige oude pakhuizen en die prachtige stalen bruggen, zag ik dat er iets niet klopte.
Het uitzicht matchte met wat ik zag...
Maar bij het tegenshot in de film stonden ook pakhuizen áchter de hoofdrolspelers.
En in werkelijkheid was dat niet zo...
Kortom, er was op twee plekken gefilmd.
Dat moest wel. Want ze hebben ze toen niet digitaal opgelost.
Waarom ik dat nou vertel?
Nou, omdat het een mooi voorbeeld is hoe ik ter plekke met dit soort dingen bezig kan zijn...
Én,... omdat ik toen op zoek ben gegaan naar de karakteristieke pakhuizen die als decor voor dat tegenshot moeten hebben gediend.
En die vond ik, ... 300 meter verderop.
Ja, ik hoop regisseur Mike van Diem echt nog een keer te kunnen vragen of mijn theorie klopt...
Goed. Ik liet de naam Speicherstadt al eerder vallen.
Het is de naam van de wijk net ten zuiden van het centrum van Hamburg.
Een wijk die je gewoon gezien moet hebben als je stad bezoekt.
Die pakhuizen, die bruggen en die leuke tentjes hier en daar. Echt geweldig.
De pakhuizen werden er trouwens gebouwd tussen 1883 en 1927 om de havenfunctie van Hamburg extra kracht te geven.
Daarvoor moesten er eerst wel allemaal woningen tegen vlakte.
En dat zou niet de laatste keer zijn, want tijdens de Twee Wereldoorlog namen de Engelsen en Amerikanen Hamburg enorm onder vuur.
Omdat het zo'n belangrijke havenstad was.
Maar ook omdat de Engelsen nog een rekening te vereffenen hadden na alle bombardementen op Londen.
De verhalen over die bombardementen zijn - zoals in alle oorlogen - eigenlijk te gruwelijk voor woorden.
Ik laat het voor nu dan ook even bij een verwijzing naar de shownotes.
Daar staat een link naar een artikel in National Geographic over de gebeurtenissen.
Speicherstadt werd gedeeltelijk herbouwd tussen 1949 en 1967.
Net ten zuiden van Speicherstad - echt maar ene paar minuten lopen - wordt nog steeds gebouwd.
Maar daar vind je hele moderne appartement-gebouwen en kantoren.
En dát stadsdeel werd gebruikt voor de opnamen van een film in 2019 over drie vrouwelijke spionnen.
Een film die een populaire serie uit de jaren 70 én film uit 2000 nieuw leven in moest blazen...
Wacht, er is nog een andere manier om je geheugen wat op te frissen...

Dit fragment gaat denk ik helemaal voorbij aan de Millenials en Gen Z'ers die nu luisteren.
Maar iedereen uit Generatie X veert waarschijnlijk op...
Ik ben aangekomen bij Charlie's Angels uit 2019,
de film die van 24 september 2018 tot de eerste week van oktober in Hambrug werd opgenomen, en later ook in Turkije.
Kristen Stewart, Naomi Scott en Ella Balinska werden in die film geïntroduceerd als de drie nieuwe spionnen die werken voor de mysterieuze Charlie.
De regie van Elizabeth Banks mocht ook niet baten, want de nieuwe Charlie's Angels flopte behoorlijk.
Toch is het echt leuk om de filmlocaties in Hamburg mee te nemen in je stadswandeling.
Zoals de bijzondere concertzaal Elbphilharmonie,
en de kade bij Am Kaiserkai waar ze de stunt filmde met de auto die het kanaal wordt ingereden.
En waar je ziet hoe Kirsten Stewart op de motor nog probeert af te rekenen met de bad guy.
Mocht je trouwens heel anders denken over Charlie's Angels dan dat de filmpers deed in 2019, dan raad ik je nog een andere leuke plek aan waar werd gefilmd.
Is maar een kwartiertje lopen.
Het gaat om de scene in het restaurant waar de wat naïeve Naomi Scott in gesprek gaat met Djimon Hounsou die Bosley speelt.
Dat werd volledig op locatie gedraaid in het restaurant aan de Admiralitätsstrasse, genaamd Marinehof.
Die hard Fans van Kristen Stewart die echt willen weten op welk dak zij bij diezelfde scene stond.
Dat is het gebouw in het verlengde van het Steigenbergerhotel Hamburg, waar ook nog in het trappenhuis werd gefilmd....

Nee, genoeg Charlie's Angels.
Althans voor nu..
Over naar de tweede film over geheim agenten en de dingen die het daglicht niet verdragen.
En dan kom ik uit bij een film die echt van een heel andere orde is.
De bloedserieuze thriller van regisseur Anton Corbijn: A Most Wanted Man.
De film die toch te boek staat als de laatste film waarin acteur Philip Seymour Hoffman de hoofdrol speelde voordat hij op 2 februari 2014 overleed aan de dodelijke combinatie drugs.
Anton Corbijn draaide A Most Wanted Man met Philip Seymour Hoffman, Rachel McAdams en Willem Dafoe van 21 september tot en met 23 november 2012 op meer dan 30 locaties in Hamburg.
Wat trouwens nog wel leuk is om direct te vertellen is dat Anton Corbijn werd aangespoord om de film in de zómer van 2012 op te nemen.
Maar hij wilde juist de herfstperiode van dat jaar gebruiken.
Voor de sfeer, en de kleuren.
Toen Philip Seymour Hoffman dat van Anton Corbijn hoorde, zei Hoffman gewoon dat hij pas in de herfst beschikbaar was.
Terwijl hij ook in de zomer had gekund.
Zo kreeg Corbijn wat hij wilde: en zijn geweldige hoofdrolspeler en het jaargetijde dat hij zocht.
Maar goed, die 30 filmlocaties in Hamburg dus...
Een paar bijzondere daarvan bezocht ik kort geleden,
en daar vertel ik je zo graag wat meer over.
Maar eerst even nog wat achtergronden bij A Most Wanted Man.
Want ik weet dat niet iedereen de film heeft gezien.
Wat ik je wel echt aanraadt, maar okay.
A Most Wanted Man gaat over de verschillende geheime diensten die in Hamburg de activiteiten de moslimgemeenschap in de gaten houden.
Hamburg was tenslotte de plek waar de terroristen die in 2001 de aanslagen op de Twin Towers pleegden, voorbereidingen troffen.
A Most Wanted Man begint als de half Tsjetsjeense half Russische Issa Karpov zich in Hamburg meldt.
Met de hulp van een jonge advocate en een bankier wil hij zorgen dat het geld van zijn overleden vader goed terechtkomt.
Tsjetsjeens, Moslim, veel geld.
Dat kan niet goed gaan denken en dus zitten de verschillende geheime diensten hem op de hielen.
En een man in het bijzonder: Günther Bachmann, gespeeld door Philip Seymour Hoffman.
A Most Wanted Man is gebaseerd op het gelijknamige boek van John le Carré, de schrijver en voormalige medewerker van de geheime dienst MI6.
Le Carré was tijdens zijn werk voor de Britse geheime dienst ook gestationeerd in Hamburg waardoor hij de stad goed kende.
Over het bruggetje naar die andere beroemde geheim agent wiens verhalen werden verfilmd kom ik straks nog even.
Maar John le Carré is natuurlijk vooral bekend van zijn geweldige gelaagde spionageverhalen als The Spy who Came in from the Cold, Tinker Tailor, Soldier, Spy en The Russia House.
Boeken die daarna ook allemaal weergaloos werden verfilmd.
We kennen Le Carré trouwens het beste onder zijn schrijversnaam.
Maar de beste man werd geboren onder de naam David Cornwell.
Dat is fijn om te weten als je door lijst van de makers van A Most Wanted Man heenloopt, want daarop staan ook de namen van Simon en Stephen Cornwell.
Dat zijn inderdaad de zonen van...
Zij produceerde de film namelijk.
En zoon Stephen schreef zelfs mee aan het script dat in grote lijnen uit de tekstverwerker kwam van Andrew Bovell.
Hij is een van oorsprong Australische scenarist en schrijver van toneelstukken.
En hij werd voor de film gevraagd omdat hij was opgevallen met het werk voor de Australische film Lantana.
Nog even terug naar de geestelijk vader van het verhaal: John le Carré.
Enkele maanden na het overlijden van Philip Seymour Hoffman schreef hij een mooi stuk in The New York Times over het bijzonder van de acteur.
Een mooi artikel dat ik voor je hij de shownotes zal zetten.
John Le Carré zelf overleed op 12 december 2020.
Hij was toen 89 jaar.

En dan nu eens even naar de filmlocaties van A Most Wanted Man.
Ik zei al dat de film er op 30 plaatsen in Hamburg werd gedraaid.
Daarna verhuisde de ploeg nog naar Berlijn.
Ik ga de locaties in Hamburg niet allemaal langs, maar neem je wel mee naar een paar opvallende.
Het bezoek aan de eerste twee leverde gelijk een mooi verhaal op.
Om dat goed te begrijpen moet je even de volgende verhaallijn weten:
Die Günther Bachmann - Philip Seymour Hoffman dus - werkt al jaren bij de geheime dienst.
Het is een man getekend door de stress en de spanning van het werk en een man die niemand vertrouwt.
Zijn Amerikaanse collega's zeker niet.
En die komen als het ware tot leven in de persoon van Martha Sullivan, een rol van de altijd geweldige Robin Wright.
In de film zijn er twee belangrijke ontmoetingen tussen Martha en Günther.
Die twee locaties kunnen niet meer van elkaar verschillen.
De eerste locatie ligt vlakbij de Reeperbahn.
Nou, mensen die Hamburg een beetje kennen weten wat je daar aantreft:
Stripclubs, sexbioscopen en genoeg barren om goed dronken te kunnen worden.
Maar dan moet je dat wel weten...
En dat wist deze setjetter dus niet.
Dus komen we vrij onvoorbereid aan in een deel van Hamburg waar het op dat moment ook nog een knetterdruk is omdat voetbalclub HSV zijn eerste wedstrijd thuis speelt.
En daar moet op gedronken worden...
Dus veel baldadige supporters op straat.
Terwijl ik alleen maar kwam voor de typisch Duitse buurtkroeg uit de film, Zum Silbersack
Een kroeg waar ze volgens mij het interieur al 50 jaar niet veranderd hebben...
Maar dat was dan wel weer leuk, want alles zag er nog precies zo uit als in de film...
Gelukkig was Zum Silbersack ook open en konden we aanschuiven voor een goed glas lokaal gebrouwen bier...
Het was alleen wat jammer dat het tafeltje van Philip Seymour Hoffman en Robin Wright al bezet was.
En het zag er niet naar uit dat de jongens die eraan zaten op het punt stonden weg te gaan.
Daarvoor werden nog iets te veel shotjes en bier aangedragen.
Daarna door naar de andere locatie.
En een groter contrast kun je je niet voorstellen.
Ook al was het echt maar vijf minuten lopen van de Reeperbahn.
Het is de plek van de eerste ontmoeting tussen Martha en Günther..

Je kunt het uit het citaat niet afleiden, maar die ontmoeting speelt zich af in de supermoderne Skyline Bar van het Empire Riverside Hotel.
Op de 20e verdieping.
Een geweldige strakke bar bovenin het hotel waar je zonder reservering niet binnenkomt.
En waar een dure, maar wel hele smakelijke schaal sushi ongeveer het enige is dat je bij je cocktail kunt bestellen.
En dat uitzicht...
Ik hoef je waarschijnlijk niet uit te leggen hoe geweldig dat is vanaf de 20e verdieping.
Wat ik zeg: het contrast tussen Zum Silbersack en de Skyline Bar kan niet groter zijn, en ik weet bijna zeker dat het Anton Corbijn daarom te doen was.
Dat hij de locaties en de ontmoetingen tussen de twee bewust tegen elkaar wilde afzetten.
Er is nog een andere uitgaansgelegenheid waar Anton Corbijn en scène uit de film draaide.
Dat was in wat tegenwoordig nachtclub RYU NINE is aan de Talstrasse 9, een zijstraat van de Reeperbahn.
Het is de club waar Rachel McAdams en Grigoriy Dobrygin naar binnen vluchten om te ontsnappen aan Bachmann.
Aardig feitje: als je Philip Seymour Hoffman in de club achter het tweetal aan ziet rennen, hoor je dit nummer...

Het zijn de openingsklanken van het nummer Der Musolini van de Duitse jaren 80 band DAF.
In een interview vertelde Anton Corbijn over zijn liefde voor de jaren 80 en dat hij muziek van deze band in de film wilde omdat DAF staat voor Deutsch-Amerikanische Freundschaft.
Dat is wel een mooie cynische referentie naar het spionnenspel dat in de film wordt gespeeld.
De ontknoping van de film speelt zich af Johannes-Brahms-Platz in Hamburg.
Ik vertel even niks over dat einde want dat verpest het voor iedereen die na deze aflevering A Most Wanted Man nog wil zien.
En dat kan ik echt aanraden omdat die laatste scène vooral laat zien wat voor geweldige acteur Philip Seymour Hoffman was.
En wat een gemis het toch is, dat hij er niet meer is...
Ik zou willen zeggen: kijk de film en oordeel zelf.
Okay, er is nog 1 andere locatie uit de film waar ik je graag meer over vertel, maar die komt straks ook bij een andere film nog aan bod.
Dus nog even geduld...
Want er is maar een manier waarop ik de derde spionnenfilm in dit rijtje kan introduceren...

Yep, James Bond.
Dit was trouwens een deel van de bewerking van de bekende tune die componist Dave Arnold maakt voor de soundtrack van Tomorrow Never Dies.
De enige Bondfilm die - als ik het echt goed heb - deels in Hamburg werd gefilmd.
De achttiende Bondfilm geproduceerd door Eon Production en, de tweede Bondfilm, na Goldeneye, met Piece Brosnan in de rol van 's werelds bekendste geheim agent.
Een geheim agent die ontstond in het creatieve brein van Ian Fleming, de man die net als John Le Carré dus ook zelf bij de Britse geheime dienst had gewerkt.
Het is ook wel weer grappig om tijdens het onderzoek voor deze podcast te ontdekken dat John Le Carré met zijn boeken in zekere zin kritiek wilde leveren op die onoverwinnelijke James Bond.
Le Carré wilde zijn hoofdrolspelers veel kwetsbaarder en menselijker maken.
Maar goed, James Bond is James Bond.
En in Tomorrow Never Dies gaat hij naar Hamburg.
En dan doet hij om een feest bij te wonen van de megalomane mediamagnaat Elliot Carver, gespeeld door Jonathan Pryce.
Voor Tomorrow Never Dies werd in Hamburg onder meer gefilmd op de luchthaven, en in het centrum van de stad op de Mönkebergestrasse ter hoogte van de Hauptkirche Sint Petri.
Daar loopt Bond naar zijn auto als hij net uit de drukkerij van Elliot Carver is ontsnapt.
En later zien we hem ook nog in zijn auto over Balindamm rijden als hij een telefoontje krijgt van Carver...
Maar het bekendst van allemaal is natuurlijk de achtervolging in de parkeergarage waarbij Bond op de achterbank van zijn BMW ligt en met zijn telefoon de auto bestuurt zoals alleen James Bond dat kan...
Nou, die hele scene... werd dus niet in Hamburg gefilmd....
Dat vond plaats in de parkeergarage van Brent Cross Shopping Centre in Noord-London.
Maar ook weer niet helemaal...
Want weet je nog hoe die scene afloopt?
Bond springt uit zijn auto en laat de auto van het dak van de parkeergarage crashen in de etalage van een Avis autoverhuurwinkel.
Niet geheel toevallig natuurlijk, want Avis was een van de promotiepartners van de film.
Maar dát deel werd wel weer in Hamburg gefilmd.
Bij Mönckebergstraße 3 vind je de etalage waar de auto naar binnen vliegt...

En dan is er nog een locatie waar ik mee naar toe wil nemen...
Voor Tommorow Never Dies, maar ook voor A Most Wanted Man...
En daar hangt weer zo'n leuk verhaal aan...
En daarvoor moet ik je even uitleggen hoe ik bij dit soort reizen te werk ga.
Ik zoek van te voren uit welke films waar werden opgenomen.
Als ik weet welke locaties ik graag wil bezoeken die niet direct toegankelijk zijn,
of die wat extra voorbereiding nodig hebben,
dan stuur ik van tevoren even een email waarin ik uitleg wat ik doe met deze podcast en dat ik hoop dat ik langs mag komen.
Dat deed ik ook bij Hotel Atlantic.
Dat is het vijfsterrenhotel in Hamburg dat werd gebruikt voor opnamen van Tommorow Never Dies, maar ook voor A Most Wanted Man.
Ik had de mail pas verstuurd toen mijn telefoon ging.
Het nummer herkende ik niet, maar ik zag wel dat het iemand was die vanuit Duitsland belde.
Het was de marketing en sales directeur van Hotel Atlantic in Hamburg.
Hij was een Nederlander en had toevallig net mijn mail onder ogen gekregen
Hij vond het zo leuk wat ik deed, dat hij een afspraak wilde maken voor een persoonlijke tour.
Kijk, zo kan het dus ook gaan!
En dus meldden wij ons op een mooie augustusmiddag bij de chique receptie van het Atlantic Hotel.
En een paar minuten later werd we ontzettend vriendelijk verwelkomt door Xavier Steens, de marketing en sales directeur van Atlantic.
We gingen in lobby zitten en Xavier vertelde ronduit over het prachtige hotel.
Over hoe het aan het begin van de 20e eeuw was gebouwd door een scheepsmagnaat om de elite vanuit Hamburg naar Amerika te kunnen laten reizen met van die bekende grote Ocean Liners.
En dat het hotel kort na de oorlog werd gebruikt door het Engelse leger en dat het pas in 1950 weer open ging als hotel.
Ook vertelde hij dat de Atlantic in 2014 uiteindelijk werd gekocht de Duitse miljardair Bernard Broermann.
En natuurlijk dat het in 1997 werd gebruikt voor de James Bond film Tomorrow Never Dies.
We moesten maar vooral even meelopen naar boven...
Maar voordat we dat deden, stonden we ook nog even stil bij die andere film,  A Most Wanted Man.
Want ik was bij het plaatsnemen in lobby schijnbaar precies gaan zitten op de plek waar Anton Corbijn Rachel McAdams en Willem Dafoe had geregisseerd.
Dat zei Xavier.
Want in de lobby van de Atlantic speelt zich de scene af waarin Willem Dafoe en Rachel McAdams elkaar ontmoeten en hij nogal arrogant overkomt.
Later hadden Xavier en ik het ook nog over de bar van het hotel,
want die was inderdaad nog gebruikt in A Most Wanted Man.
De scene waarin Willem Dafoe en Philip Seymour Hoffman er wat drinken.
Maar die bar is sindsdien gemoderniseerd en niet echt herkenbaar meer als zodanig.

En toen was het tijd om naar boven te gaan, naar de Presidentiële Suite...
Naar de locatie van Tomorrow Never Dies...
Even weer de scene.
Om je geheugen op te frissen.
James Bond treft Paris Carver in het hotel dood aan op haar bed.
Paris Carver werd trouwens gespeeld door Teri Hatcher.
Die gaf later aan spijt te hebben van haar rol...
Maar die rol zou aanvankelijk ook niet naar haar zou gaan, maar naar Monica Bellucci.
Die mocht in 2015 alsnog meedoen aan de Bond franchise in SPECTRE.
Terug naar Tomorrow Never Dies:
James wordt in de kamer onder schot gehouden door Doctor Kaufman.
Dat is de huurmoordenaar die ervoor moet zorgen dat het lijkt alsof James en Paris door crime passionèl om het leven zijn gekomen, waarop James Bond zegt:

Die doctor Kaufman mag dan een professional zijn, maar dat is James Bond ook en die weet natuurlijk feilloos met Herr Doctor af te rekenen...

Xavier Steens had me er al op voorbereid: de scene ín het appartement was niet in de Atlantic gefilmd.
Volgens een andere, goede bron werden de binnenopnamen gedraaid in de Stoke Park Club in Engeland.
De echte Bondfans kennen die club.
Want het is de golfclub waar ook Goldfinger werd opgenomen.
Maar goed, de scene op het balkon en op het dak in Tomorrow Never Dies werden wel bij de Atlantic gefilmd...
En de enige manier om dat - smalle - balkon en de route naar het dak van dichtbij te kunnen zien was in de Presidentiële Suite.
En daar kom je natuurlijk ook niet elke dag.
Ik niet althans...
Dus het was het geweldig dat we er rond mochten kijken, terwijl Xavier nog vertelde hoe Angela Merkel de luxe suite in 2017 nog had gebruikt toen de G20 in Hamburg plaatsvond.
En dat was natuurlijk maar 1 voorbeeld van een bekende persoon die er was geweest.
Het meest grappige nieuwtje vond ik misschien nog wel dat de Duitse rocker Udo Lindenberg echt al jaren in het hotel woont.
Op verschillende verdiepingen zie je ook de moderne schilderijen van hem hangen.
Maar nog even over die Presidentiële Suite.
Daar vandaan kun je dus ook de route naar het dak zien die Pierce Brosnan aflegt.
Via een laddertje dat er in werkelijkheid natuurlijk niet hing, maar voor de film werd opgehangen.
Op het dak zelf konden we niet meer komen.
Uit brandveiligheidsoverwegingen...
Maar ik weet dat er Bondfans zijn geweest die via het zolderkamertje dat opvallend bekend stond als de Spectre Chamber jaren terug nog wel op het dak waren geweest...
Je kunt niet alles hebben hè?

Het is eigenlijk opvallend dat hoewel het Atlantic Hotel nog vrij kort te zien is in Tomorrow Never Dies het toch zo deel is gaan uitmaken van het Bond-universum.
Want wie het over James Bond heeft, heeft het natuurlijk ook de fantastische filmlocaties....
En dat Bond zelf meer dan 25 jaar na de opnamen in de Atlantic nog zo nagalmt blijkt wel uit het feit dat ze er op 3 februari 2024 een speciale Bond-avond organiseren.
Geheel in stijl; met livemuziek, casino én cocktails... 
Shaken but not... 
ach, je weet wel wat ik bedoel....

Dat was hem weer.
Je luisterde naar Fantastische Filmlocaties.
Mijn naam is Jeroen Huijsdens.
Een overzicht van de filmlocaties met GPS-coördinatoren uit deze aflevering vind je weer op de website Sceen-it.com
Een speciaal dank je wel richt ik aan het adres van Xavier Steens van Hotel Atlantic.
Voor zijn hulp en enorme gastvrijheid. 
Wil je voortaan niks van deze podcast missen, abonneer je dan.
Dat kan bij alle bekende podcastplatformen.
Als je deze podcast nou leuk vindt en mij wil helpen aan nog meer luisteraars,
wil je hem dan aan mensen in jouw vriendenkring doorsturen?
Via whatsapp of zo.
Uit onderzoek weet ik dat mensen vooral kennis maken met podcasts via persoonlijke aanbevelingen.
Ik zou dat echt heel aardig vinden!
Het bekende aanbod blijft trouwens ook gewoon bestaan hoor:
Schrijf een fijne review op Apple Podcasts of in Spotify en je maakt kans op een mooie waardebon van Pathé Thuis.
En vergeet je vooral ook niet te abonneren op mijn nieuwsbrief.
Dan kan heel eenvoudig via FantastischeFilmlocaties.nl.
Dan ben je echt als eerste van alles op de hoogte.
Voor nu: ontzettend bedankt voor het luisteren en tot de volgende keer!

Logo van de podcast Fantastische Filmlocaties over films en de plekken waar ze werken opgenomen

Fantastische Filmlocaties is een activiteit van Filmtaal, het contentbureau van Jeroen Huijsdens.