Meer dan dertig jaar na het filmen van Groundhog Day komt de hilarische komedie nog altijd tot leven als je een bezoek brengt aan Woodstock, Illinois. In deze podcast neemt Jeroen Huijsdens je mee achter de schermen van de legendarische film met Bill Murray en Andie MacDowell. Ontdek de fascinerende achtergrondverhalen en maak een reis langs de beroemde filmlocaties, inclusief het iconische huis uit de film. Laat je meevoeren naar een plek waar de tijd soms stil lijkt te staan en beleef een avontuur dat elke Groundhog Day-fan gegarandeerd aan het lachen zal brengen.
De aflevering is ook op andere platformen te vinden die de RSS-feed van Springcast oppakken.
Groundhog Day / copyright Columbia Pictures
Sceen-it.com: de filmlocaties met handige GPS-locaties
Playlist Spotify met muziek uit Fantastische Filmlocaties
Pathé Thuis - Groundhog Day
De website van Woodstock, Illinois
The Cherry Tree Inn B&B
Bowlingcentrum Wayne's Lanes
Restaurant Squire on the Square
Boek van auteur Danny Rubin: How to Write Groundhog Day
The Academy Awards 2014 - Amy Adams & Bill Murray / copyright The Academy of Motion Pictures Arts and Sciences
Gebruikte filmmuziek: Pennsylvania Polka (artiest Frankie Yankovich and his Yanks, copyright Sony Classical) / I Got You Babe (artiest Sonny & Cher, copyright Rhino Atlantic) / Phil's Piano Solo (artiest Terry Fryer, copyright Sony Classical). Gebruikte themamuziek Motivated van Alex MakeMusic (Oleksandr Savochka) via Pixabay.
Ontdek de verhalen achter de schermen, bekijk prachtige afbeeldingen van de locaties en laat je inspireren door de magie van de filmwereld.
Reacties op deze aflevering zijn meer dan welkom! Als er hieronder nog geen reactie staat, betekent dat natuurlijk niet dat jij niet de eerste niet kunt zijn...
Reacties moeten voldoen aan onze huisregels en worden voor publicatie gecheckt door onze moderator.
E-mailadressen worden niet gepubliceerd. Alle velden zijn verplicht.
Onvoorbereid naar een film gaan.
Dat doe ik eigenlijk nooit.
Maar toen ik jaren geleden naar de film uit deze aflevering ging had ik werkelijk geen idee wat mij te wachten stond.
Maar na enige tijd wist ik het zeker:
ik had een van de beste komedies ooit gezien.
Je luistert naar Fantastische Filmlocaties, dé podcast over films en de locaties waar ze werden opgenomen.
Je gaat ook deze keer weer dingen horen die je nog niet wist,
over de film in deze aflevering, over de mensen die hem maakte
én over de locaties waar hij werd opgenomen.
Ook probeer ik je met mijn persoonlijke verhalen weer uit te leggen waarom het toch zo leuk is om filmlocaties te bezoeken.
Mijn naam is Jeroen Huijsdens en in deze aflevering gaan we naar het plaatsje Woodstock in de Amerikaanse Illinois voor het geweldige Groundhog Day.
Ik had een aflevering over Groundhog Day echt al tijden op mijn lijstje staan.
Maar tja, daarvoor wilde ik eerst een bezoek hebben gebracht aan Woodstock, een stadje met om en nabij 25.000 inwoners op zo'n driekwartier rijden van Chicago.
Daar vonden van 16 maart 1992 tot 10 juni van dat jaar bijna alle opnamen van de film plaats.
Je moet trouwens niet denken dat in Woodstock, Illinois ook het beroemde muziekfestival uit 1969 plaatsvond.
Want dat gebeurde in Bethel, voor Amerikaanse begrippen in de buurt van Woodstock in de Amerikaanse staat New York.
Al met al toch zo'n 14 uur rijden bij elkaar vandaan.
In het najaar van 2024 bracht ik na jaren eindelijk een bezoek aan Woodstock.
En toen wist ik ook gelijk wanneer ik deze aflevering live zou gaan zetten:
aan de vooravond van Groundhog Day.
Want op 2 februari wordt in Punxsutawney, Pennsylvania echt elk jaar het echte Groundhog Day gevierd!
Dat is een enorm volksevenement waarbij Groundhog Phil, de lokale bosmarmot onder grote belangstelling tevoorschijn wordt gehaald om te ontdekken of de winter nog lang gaat duren.
Of zoals Phil Connors het in Groundhog Day uitlegt...
Misschien herkende je z'n stem al.
Acteur Bill Murray speelt in de film weerman Phil Connors.
Hij wordt door zijn lokale tv-zender voor zoveelste keer op pad gestuurd om in het plaatsje Punxsutawney verslag te doen van Groundhog Day.
De cynische Connors heeft alleen een bloedhekel aan festijn en wil er dan ook zo snel mogelijk weer vandoor.
Maar dan ontdekt ie dat hij gevangen zit in een tijdloop.
Daardoor moet hij Groundhog Day keer op keer keer op keer keer op keer opnieuw beleven. En wat doe je dan?
Groundhog Day wordt wel de moeder van alle tijdloop films genoemd, maar het is niet waar dat het de eerste film was over dat onderwerp.
In 1933 speelde Lee Tracy al in een film waarin de hoofdpersoon vast kwam te zitten in de tijd.
Dat was de film Turn Back the Clock.
Tegenwoordig wordt er vaker gespeeld met het concept tijdloop.
Zo was er in 2011 de film Source Code met acteur Jake Gyllenhaal.
Drie jaar later gevolgd door Edge of Tomorrow met Tom Cruise en Emily Blunt.
Sindsdien hebben we ook de films Before I Fall, Palm Springs, Happy Death Day én het vervolg erop nog gehad.
Deze maand - maar het ligt er eerlijk gezegd een beetje aan wanneer je dit luistert - kan daar nog een Nederlandse film aan worden toegevoegd.
Dat is de film Love Fail Repeat.
Maar wat mij betreft kan er niets tippen aan het origineel: Groundhog Day.
Je hoorde het al: de film werd in het voorjaar van '92 bijna volledig opgenomen in Woodstock, Illinois.
Maar 'bijna' is niet 'helemaal'.
Als Phil Connors met zijn producente Rita - gespeeld door Andie MacDowell - en zijn cameraman Larry - vertolkt door Chris Elliot - onderweg gaan naar Punxsutawney, dan zie je ze over de West End Bridge bij Pittsburgh rijden.
En als ze op de terugweg vast komen te zitten vanwege de sneeuwstorm - die volgens Phil wel zou overwaaien - staan ze stil op de Amstutz Expresseway in Noord-Chicago.
Maar verder werd alles in Woodstock gedraaid.
Nee, dat is niet helemaal waar.
Want een flink deel van de interieuropnamen, onder meer van de B&B waar Phil verblijft, werd gedraaid op een set gebouwd op een fabrieksterrein in Cary, Illinois.
Maar de rest van de locaties? Die vind je echt in Woodstock. Op loopafstand van elkaar!
Daarover zo veel meer...
Eerst weer even naar het begin, naar het moment dat de basis werd gelegd voor Groundhog Day.
Daarvoor draai ik de klok terug naar 1990.
Het verhaal begint dan bij schrijver Danny Rubin.
Rubin was dat jaar net verhuisd naar Los Angeles om door te breken als scenarioschrijver.
Hij raakte verzonken in het boek The Vampire Lestat, het vervolg op het bekendere boek The Interview With the Vampire.
Het verhaal bracht hem op het idee om een script te schrijven over een man die gevangen zit in een eeuwig leven.
Maar een filmscript met dat thema leek hem lastig verkoopbaar omdat het productietechnisch zoveel kosten met zich mee zou brengen, althans dat dacht Rubin.
Het idee verdween in een la, om er enige tijd later toch weer uit te komen.
Want nadat hij zijn eerste script had verkocht - dat uiteindelijk zou leiden tot de thriller Hear No Evil - adviseerde Rubin's agent hem om iets op te leveren dat hem in de markt zou houden.
Hij voegde op dat moment zijn oude idee samen met een verhaal over een man die elke keer op dezelfde dag wakker wordt.
Rubin deed zeven weken research en schreef de eerste versie van het script van Groundhog Day in 1 week.
Dat scenario werd door Rubin's agent gebruikt om afspraken te maken met verschillende producenten, maar niemand hapte toe.
Toen zijn agent korte tijd daarna besloot afscheid te nemen van de filmindustrie, gebruikte Rubin dat script om zelf een nieuwe agent te vinden.
De man bij wie het ook op z'n bureau kwam was Richard Lovett van het beroemde bureau Creative Artists Agency, CAA.
Lovett liet Rubin weten dat hij hem niet kon vertegenwoordigen, maar hij wilde het script wel graag aan een van zijn cliënten geven: acteur, schrijver en regisseur Harold Ramis.
Het overgrote deel van het publiek - jij waarschijnlijk ook - kent Harold Ramis toch vooral als Dr. Egon Spengler uit Ghostbusters.
Maar begin jaren 90 had Ramis al een hele reputatie opgebouwd als schrijver en regisseur.
Na het regiesucces van de komedies Caddyshack en National Lampoon's Vacation begin jaren 80, stortte hij zich op de film Club Paradise met acteur Robin Williams.
Maar die film flopte in alle opzichten.
Ramis zocht daarna iets waarmee hij de boel weer op de rails kon krijgen.
Dat was het moment dat hij het script van Rubin getiteld Groundhog Day onder ogen kreeg.
Ramis zag er wel wat in, maar hij miste eigenlijk de humor.
Hij wilde het kunnen herschrijven.
Dat was weer het moment waarop scenarioschrijver Danny Rubin voor een dilemma kwam te staan.
Want er diende zich opeens een andere partij aan.
Zij gaven aan het script intact te willen laten en Rubin een film met een productiebudget van 3 miljoen dollar in het vooruitzicht te stellen.
Daarmee werd hem dan wel de pas afgesneden naar Harold Ramis die het script wilde aanpassen, maar ook naar Columbia Pictures dat bereid was meer geld in de film te stoppen.
Hoewel hij bang was dat Columbia de originaliteit van het verhaal te veel wilde aantasten, besloot Rubin toch te kiezen voor de Harold Ramis-route.
Harold Ramis herschreef het script en gaf het de ingrediënten die er de film van maakte die we nu kennen.
Al bleef er lange tijd een discussie gaande waarom en hoe Phil Connors nou eigenlijk in de tijdloop terecht was gekomen.
Ook op andere fronten werden er nog dingen toegevoegd en weggelaten.
Dat zou zelfs gebeuren tijdens het draaien in Woodstock...
Ik breek hier even in op mijn eigen verhaal om plaats te maken voor een boodschap.
Ik hoor vaak van luisteraars dat ze naar aanleiding de podcast een film graag nog een keer willen terugkijken.
Of dat ze juist heel nieuwsgierig zijn geworden naar de film, omdat ze hem nog niet kende.
Daarom meld ik met plezier dat ook Groundhog Day te bekijken is bij Pathé Thuis, partner van deze podcast.
Pathé Thuis heeft meer dan 6000 films in huis die je kunt huren of kunt kopen,
en waarvoor je geen abonnement nodig hebt.
Ga gewoon naar pathethuis.nl.
En het leuke is: wil je nou kans maken om Groundhog Day gratis te kijken bij Pathé Thuis, blijf dan even tot het einde luisteren, want dan vertel ik je hoe je daar kans op maakt.
Het is tijd om je eens even mee te nemen naar Woodstock, Illinois.
Bijna alles werd gefilmd rondom het historische plein in het centrum.
Om je even een idee te geven: alle filmlocaties in het hart van Woodstock liggen op maximaal 6 minuten lopen van elkaar.
Het is wel grappig om te beginnen met het verhaal dat Woodstock helemaal niet de eerste keuze was.
Dat weten we allemaal dankzij location manager Bob Hudgins.
Hudgins werd gevraagd locaties aan te dragen op maximaal vijf uur rijden van Chicago, de thuisstad van zowel Harold Ramis als hoofdrolspeler Bill Murray.
En dus stuurde Hudgins direct foto's door van het plaatsje Woodstock.
Dat was tenslotte de stad waar hij al eerder had gewerkt, namelijk aan de film Planes, Trains and Automobiles.
Maar Harold Ramis liet hem weten op zoek te zijn naar een stad die meer gelijkenis vertoonde met het echte Punxsutawney in Pennsylvania.
Er werd daarna gekeken naar zo'n 60 stadjes, waaronder Mineral Point in Wisconsin.
Maar het was het allemaal net niet.
Production Designer David Nichols begon toen de hoop al te verliezen.
Hij stelde voor om de boel naar New England te verhuizen waar volgens hem genoeg plaatsen waren met het vereiste profiel.
Pas toen de groep voor een lunch stopte in Baraboo in Wisconsin, zag Ramis in dat een stad met een dorpsplein in het midden wel eens goed zou kunnen uitpakken.
Hij vroeg aan Hudgins of er niet iets was dichterbij Chicago.
Waarop die zei: maar wat dacht je dan van Woodstock!
Ze reden er direct naar toe en Hudgins regelde toestemming om de beltoren van de Opera House te mogen bezoeken.
Vandaar zouden ze uitzicht hebben op het hele plein en het hele centrum.
Toen Harold Ramis dat uitzicht had was hij verkocht!
De Opera House en de toren kregen niet veel later hun eigen rol in de film.
De Opera House werd in de film het Pennsylvanian Hotel waar Phil Connors absoluut niet wil overnachten.
Gelukkig heeft zijn producente Rita Hanson een ander plek voor hem geboekt.
De beltoren werd daarnaast ook gebruikt als de toren waar we Phil Connors wanhopig van af zien springen in de hoop een einde te maken aan zijn nachtmerrie.
Recht tegenover de Opera House ligt het stadsplein waar Phil zich meldt bij Gobbler's Knob om verslag te doen van het evenement dat hij zo enorm verafschuwt.
In werkelijkheid ligt Gobbler's Knob net buiten Punxsutawney in de bossen.
Dat was de reden om ook zo'n locatie te zoeken voor de film.
En dat lukte: Bob Hudgins kwam de Moraine Hills State Park vlakbij het plaatsje McHenry.
Toen het puntje bij het paaltje kwam werd besloten om daar geen gebruik van te maken én het hele feest alsnog op het centrale plein in Woodstock te filmen.
Omdat dat de film ten goede zou komen qua herkenbaarheid.
Het betekende alleen wel dat er niet vijf dagen op en rondom het plein gefilmd zou worden, maar zes weken...
En zo werd het plein van Woodstock, Illinois opeens vereeuwigd als het fictieve Punxsutawney in Pennsylvania dat de filmfans voor altijd met deze muziek zullen blijven associëren...
Ik neem je weer mee terug in de tijd.
Naar het moment van het casten van de hoofdrollen.
Op Bill Murray kom ik zo, maar laat mij even beginnen met de rol van Rita Hanson.
In eerste instantie werden er verschillende comédiennes gecast voor die rol, maar dat pakte niet lekker uit tegenover Bill Murray.
Een van de andere personen die daarna werd gevraagd langs te komen voor een auditie was zangeres Tori Amos.
Maar de rol ging uiteindelijk naar Andy McDowell.
Het was een jaar voor de opnamen van die andere geweldige komedie: Four Weddings and a Funeral...
Bill Murray was niet de eerste keuze voor de rol van de chagrijnige Phil Connors.
Harold Ramis wilde Tom Hanks graag hebben.
Maar Hanks wees het aanbod af.
Zijn argument: het publiek kende hem toch vooral als mister nice guy.
Iedereen zou de afloop van de film bij voorbaat al kunnen raden als hij Phil Connors zou spelen.
Een andere acteur die de film op een presenteerblaadje kreeg aangeboden was Michael Keaton.
Maar hij zei de film niet te snappen en zei 'nee'.
Keaton gaf later wel toe, enorm spijt te hebben van die beslissing.
Ook Chevy Chase kreeg het script nog toegestuurd, maar dat leidde ook niet tot het gewenste resultaat.
Scenarioschrijver Rubin stak ondertussen niet onder stoelen of banken dat hij Kevin Kline graag in de rol wilde.
Maar toen had Harold Ramis zijn voorkeur voor Bill Murray al uitgesproken.
Hij wist 100% zeker dat Murray zich de rol eigen zou kunnen maken.
De twee kenden elkaar al door en door dankzij het bekende improvisatiegezelschap Second City uit Chicago.
Hun vriendschap leidde onder meer tot films als Meatballs, Caddyshack, Stripes en niet te vergeten Ghostbusters.
Maar op de set van Groundhog Day ging het helemaal mis.
Er was constant spanning tussen de twee mannen.
Over het script, over het karakter van de film en het gedrag van Murray op de set.
De twee zouden elkaar daarna meer dan 20 jaar niet spreken.
Ze maakten het nog wel goed voordat Harold Ramis in 2014 zou overlijden aan de gevolgen van kanker.
Een week daarna maakte Bill Murray een prachtig gebaar tijdens de uitreiking van de 86e Academy Awards.
Toen hij samen met actrice Amy Adams op het punt stond de Oscar uit te reiken voor Best Cinematography ging hij volledig off script en zei hij:
Een fantastisch eerbetoon!
Er zijn nog een paar acteurs in Groundhog Day die ik kort wil noemen.
Als eerste is er - hoe kunnen we die vergeten - Stephen Tobolowsky.
Hij mag gewoon zijn karakter zelf even introduceren....
De ontmoeting tussen Ned en Phil vindt plaats in het centrum van Woodstock, op de hoek van Cass Street en North Benton Street.
De hoek staat inmiddels zelfs bekend als Ned's Corner.
Fans uit de hele wereld komen naar dat ene plekje in Woodstock om de scène na te spelen!
Waaronder een paar mensen uit Nederland....
Ned Ryerson en Phil Connors lopen samen op en daarna stapt Phil Connors in het gat in de straat gevuld met ijskoud water...
De stad Woodstock is zo trots op hun rol in de filmgeschiedenis dat er precies op die plek op de stoep een plaquette is geplaatst met de tekst "Bill Murray Stepped Here".
De scene - maar eigenlijk moet ik zeggen scenes - vonden plaats voor het Tip Top Café.
Dat is het café waar Phil Connors Rita uiteindelijk probeert te bewijzen dat hij in een tijdloop vastzit door de achtergrond van alle gasten in het restaurant te vertellen,
en waar hij aan de bekende koffiekan lurkt...
én waar hij zegt:
Het restaurant werd speciaal voor de film gebouwd in het pand op nummer 108 van Cass Street.
Het stond toch leeg nadat de kledingzaak die erin zat de deuren had gesloten.
De interieuropnamen werd gedraaid in het voorjaar waardoor je in het restaurant al kon zien dat de bomen op het plein alweer gingen bloeien.
Dus werd er camouflagenetten van het leger overheen gegooid om ze donkerder te laten lijken.
Tegenwoordig zit er een restaurant in het pand genaamd Mary's Mexican Grill.
Op de muur van het restaurant zijn op een beetje goedkope manier wat foto's uit de film geplakt.
Met alles wat Woodstock te bieden heeft, is het gewoon erg jammer dat het restaurant niet in stijl van de film is ingericht en dat het wordt geëxploiteerd als het Tip Top Café, maar het zou mij niet verbazen als dat een rechtenkwestie is...
Ik ben alweer aan het uitwijden, maar er zijn nog wat andere acteurs in de film die ik nog even wil noemen.
Zo maakte een nog jonge Michael Shannon zijn speelfilmdebuut met Groundhog Day.
En is regisseur Harold Ramis zelf nog kort in de film te zien als dokter.
En dan is er nog het verhaal van John Watson Sr. die echt maar heel kort in beeld komt.
Watson had ook nog wat kleine rollen gespeeld in Natural Born Killers en The Fugitive.
Maar hij werd vooral bekend als de barkeeper in deze scene...
De scene werd gefilmd in de kelder van de Old Courthouse, aan het plein in Woodstock.
(Ik zei toch al dat de locaties dicht bij elkaar liggen?)
Er had lange tijd een restaurant op die plek gezet, maar dat had de deuren gesloten.
Dus toen de filmploeg er in '92 gebruik van wilde maken was dat zo geregeld.
Er werd voor gekozen om de scène pas te draaien als er door onverwachte omstandigheden op het plein niet kon worden gefilmd.
Dat betekende dat acteur John Watson wel beschikbaar moest zijn.
Hij kwam dan ook elke dag naar de set wachtende tot het zijn beurt was.
Week na week ging voorbij, en hij bleef maar wachten.
Tot de laatste week van draaien in het centrum, toen mocht John Watson eindelijk zijn ding doen.
Al met al betekende het dat hij bijna net zo vaak op de set was als hoofdrolspeler Bill Murray.
Hij kreeg gelukkig wel betaald...
Toen ik in de nazomer van 2024 in Woodstock was, besloot ik toch even te kijken of de deur naar de Old Courthouse open was.
En dat bleek zo te zijn.
Binnen werden we vriendelijk verwelkomd door Tammy Linardos en haar zoon en dochter.
Ze zaten midden in een verbouwing.
Over een tijdje moest hun nieuwe restaurant Squire on the Square opengaan.
Zoals dat zo vaak gebeurt als wij Amerikanen ontmoeten, kregen we direct een enthousiaste ontvangst en een hele rondleiding.
Vol passie vertelde de familie over hun vak en over hun droom.
En aan het einde werd de bar even snel opgeruimd en schoongemaakt om ons vrij uitzicht te geven op de plek waar Andy MacDowell, Bill Murray en John Watson hun scène hadden gespeeld.
En ook hier troffen we op de muur een plaquette met daarop de tekst...
Er is trouwens nog een locatie buiten Woodstock - bedenk ik mij nu - waar werd gedraaid.
Kun je je de scene nog herinneren waarin Bill Murray de Groundhog ontvoert en er in een Chevrolet C10 uit 1971 - dat heb ik even voor je opgezocht hoor! - vandoor gaat en van de klif afrijdt?
De opnamen in die kalksteengroeve vonden plaats in het plaatsje Rockford.
Die oude groeve staat tegenwoordig vol met water!
Om trouwens maar even een misverstand uit de wereld te ruimen:
er circuleren verhalen dat Bill Murray meerdere keren gebeten zou zijn door de Groundhog en een tetanusprik moest halen.
Maar dat blijkt een broodje aap verhaal te zijn.
Er zijn nog een paar filmlocaties in het centrum van Woodstock waar ik je met heel veel plezier over vertel:
Aan Main Street - op nummer 203 - vind je de bioscoop van de stad.
Phil Connors gaat er in de film verkleedt als Clint Eastwood naar de film...
De bioscoop heet tegenwoordig Classic Cinemas en heeft nog steeds zo'n prachtige traditionele lichtgevel die bioscopen vroeger ook hadden.
Dat heeft de bioscoop in de film ook, al hebben ze wel de traditionele kassa wel weggehaald.
Recht tegenover de bioscoop is het steegje waar Phil in de film de oude zwerver probeert te redden.
Als je Main Street afloopt moet je zeker ook even stilstaan bij muurschildering van Groundhog Day die verderop is gemaakt.
Het is het zoveelste bewijs dat ze in Woodstock heel blij zijn met de rol die de stad in de film heeft gespeeld.
En als je de steeg met de muurschildering ingaat, moet je vooral even doorlopen.
Want aan het einde zul je verrast worden door een standbeeld van nog een filmberoemdheid.
Daar vind je namelijk een prachtig beeld van niemand minder dan Orson Welles.
Welles beschouwde Woodstock als zijn thuis.
Hij zat er een aantal jaren op de Todd School for Boys en maakte op 19-jarige leeftijd zijn professionele regiedebuut in de Woodstock Opera House.
Weet je dat ook weer...
Het verbaast je misschien, maar er zijn nóg twee locaties waar ik je even op wil attenderen.
Niet in de laatste plaats vanwege de verhalen die eraan vast zitten.
De eerste filmlocatie ligt om de hoek bij Main Street, aan Church Street.
Daar ligt Wayne's Lanes, het bowlingbaancentrum van Woodstock.
Aan de bar daar vraagt Phil Connors zich in het gezelschap van de vrienden Gus en Ralph het volgende af...
Natuurlijk wilde ik ook even bij het bowlingcentrum naar binnen.
Dat werkte direct op de lachspieren kan ik je vertellen.
Want in het bowlingcentrum, waar een club met dames op leeftijd de ballen over de banen deden glijden, viel mijn oog direct op een kartonnen bord van Bill Murray als Phil Connors die aan de bar hangt.
Eigenaar Ed Zur liet eigenlijk onmiddellijk alles uit zijn handen vallen toen ik hem vertelde dat ik een podcast maakte over de film en daarom bij hem naar binnen was gelopen.
Hij vertelde dat hij de bowlingbaan pas veel later had overgenomen, maar dat er nog altijd toeristen op bezoek kwamen om de locatie te zien.
Hij pakte het kartonnen bord, om het op de bar te zetten voor een foto.
En hij klom direct daarna op een kruk om van een kast de bowlingkegel te pakken die was gesigneerd door Bill Murray tijdens de opnamen.
Tot slot haalde hij een speciale poster van de muur die hij aan mij gaf als aandenken van ons bezoek.
Over de gastvrijheid in Woodstock hadden we zeker niet te klagen.
Dat werd ook duidelijk toen we om de hoek bij de Woodstock Moose Lodge aan de deurklink trokken om te kijken of die toevallig ook open was.
Ik moet je even uitleggen wat dat is.
De Woodstock Moose Lodge is een soort buurtcentrum dat allerlei activiteiten organiseert om ervoor te zorgen er een sterk gemeenschapsgevoel blijft.
Mensen kunnen er ook een warme maaltijd krijgen.
In 1992 vonden in de zaal van dat centrum de opnamen plaats van de feestavond in Groundhog Day - de avond waarop blijkt dat het Phil Connors na enige les opeens heel verdienstelijk piano kan spelen...
Toen location manager Bob Hudgins aan production designer David Nichols vertelde dat hij deze zaal op het oog had, zei die: okay laat maar zien dan.
Bij binnenkomst was Nichols helemaal blij: het was in een keer goed, er hoefde niks aan de ruimte te worden veranderd.
Je begrijpt dus hopelijk dat wij hoopten dat de deur open zou zijn toen wij ervoor stonden.
Helaas. Pech gehad. Die deur was dicht.
Of toch niet?
Want toen we wegliepen kwam er net een man in een auto aanrijden die vroeg of hij ons kon helpen.
Ik legde uit waar we voor kwamen en toe zei hij: "hold on"
Hij liep naar de deur, pakte zijn sleutelbos en zei: kom binnen!
Hij stelde zich voor als Bob Jerome.
Hij was een van de leden van de Moose Lodge en wilde ons met plezier de zaal uit de film laten zien.
En dat was weer zo leuk! Die zaal, dat podium.
Ik zag de film voor de zoveelste keer weer tot leven komen.
Ik kreeg weer alle kans om foto's te maken en wat video's te schieten.
En Bob nodigde ons ook gelijk uit voor het warme avondeten.
Daarvoor bedankte we, we vonden het al superaardig dat we even binnen hadden mogen kijken.
Het was tijd om terug te keren naar het plein in het centrum van Woodstock omdat ik nóg wat op mijn lijstje had staan...
Midden op het plein staat wat ze in Amerika een bandstand noemen, een vaste muziektent.
Het is iets wat je in veel Amerikaanse dorpen en steden tegenkomt.
De bandstand in Woodstock viel de makers zo op dat ze gedurende de opnamen nog iets extra's bedachten.
Dat werd de scène waarin de liefde tussen Phil Connors en Rita Hanson tot bloei kon komen.
En zie daar ... de dansscene in de bandstand met muziek van Ray Charles.
Dus toen Conny en ik in het centrum van Woodstock waren was er 1 ding dat ik zeker nog wilde doen voordat we Woodstock verlieten... dansen als Phil en Rita, met op de achtergrond, de onnavolgbare Ray Charles...
Wil je het hele nummer horen of aan een favoriete playlist toevoegen?
Kijk dan even bij de shownotes want daar staat een link naar een playlist bij Spotify met alle leuke muziek uit Groundhog Day en ook van alle andere afleveringen.
Groundhog Day ging op 12 februari 1993 in een groot aantal bioscopen in Amerika draaien.
De film kreeg overwegend positieve reviews en het publiek waarde de film met een openingsweekend van 12,5 miljoen dollar.
De film zou vier weken lang in de bioscoop top 10 blijven staan.
En aan het einde van die rit meer dan 70 miljoen dollar opbrengen in de bioscopen in de VS.
In Nederland was de film vanaf 31 maart 1994 in de bioscoop te zien.
Inderdaad ruim een jaar later!
In Amerika deed Columbia Pictures nog een poging de film voor Oscars in aanmerking te laten komen, maar er gebeurde niks op dat front.
In 1994 wonnen Harold Ramis en Danny Rubin in Engeland nog wel een BAFTA voor Beste Originele Scenario.
Daar bleef het eigenlijk bij.
Het lijkt er op dat Groundhog Day een film is die vooral in de jaren na de release door mensen is ontdekt en omarmd.
Verschillende media noemden Groundhog Day sindsdien een van de beste komedies aller tijden.
In 2004 noemde The New Yorker de film nog Ramis's Masterpiece.
En dan is er nog 1 filmlocatie waar ik het echt even met je over moet hebben...
Dat is de Cherry Street Inn, de Bed & Breakfast waar Phil Connors in verblijft en waar het romantische einde van de film plaatsvindt...
Kijk, een bezoek aan de filmlocaties van Groundhog Day is natuurlijk niet compleet zonder stil te staan bij de Bed & Breakfast.
Bij dat geweldige 130 jaar oude, Victoriaanse huis aan het einde van South Madison Street, net buiten het centrum van Woodstock.
Sterker nog, als doorgewinterde setjetter en fan van de film vind ik eigenlijk dat er maar 1 plek is waar je in Woodstock kunt overnachten als je er toch bent.
En dat is in The Cherry Tree Inn, ook in werkelijkheid de naam van het huis.
Het is sinds 2017 eigendom van Lori en George Miarecki.
Ze namen het over van mensen die het ook als B&B runden, maar een hekel hadden aan de film en al die fans die zich keer op keer meldden.
Lori daarentegen zag de zakelijke kans.
Haar deur staat juist open voor iedereen die meer over het huis en de film wil weten.
En dat de kamers zo vaak zo volgeboekt zijn, zegt denk ik alles...
Ik legde weken voor de reis naar Woodstock contact met Lori hopende dat er nog een kamer vrij zou zijn.
- Even voor het verhaal - er werd niet of nauwelijks in het huis gefilmd.
Het hele interieur werd gebouwd in een ruimte op een industrieterrein in het vlakbij gelegen plaatsje Cary.
Production designer David Nichols en set decorator Lisa Fischer lieten zich echter wel duidelijk inspireren door het interieur van het Victoriaanse huis.
Dus op het moment dat je er binnenstapt krijg je wel direct het "Oh mijn god"-gevoel.
Zo eentje waarbij je direct denkt aan de werkelijk hilarische dialoog tussen Phil en de lady of the House, mrs. lancaster...
Nog even terug naar die eerste mailwisseling met Lori, de eigenaresse van de B&B.
Ze liet mij in eerste instantie weten dat het eigenlijk niet kon.
Niet op het moment dat ik wilde langskomen althans.
Ze was dan zelf aan het reizen.
Nee hè.
Het ging mij toch niet gebeuren dat ik na jaren eindelijk naar Woodstock kon en dat ik dan niet in het huis van Groundhog Day kon slapen?
Toen kwam Lori opeens met de mededeling dat een van haar zonen ons wellicht zou kunnen opvangen.
Gelukkig!
Ik boekte twee nachten en kon door met de voorbereidingen.
Toen we in september aankwamen bij het huis bleken Lori en George er tóch te zijn.
Lori had haar reis inmiddels zo gepland dat ze ons nog kon verwelkomen en ons de volgende ochtend nog een werkelijk geweldig zelfgemaakt ontbijt kon geven.
Daarna zouden ze vertrekken en zou haar zoon ons verder helpen.
We kregen gelijk een tour die ons onder meer leidde naar de woonkamer waar in een grote, oude vitrinekast allemaal dingen stonden die Lori in de loop van de jaren had verzameld of zelfs gekregen van fans, waaronder het originele naamstraatbord uit de film, een replica van de koffiekan uit de film én een originele Panasonic RC-6025. Dat is de wekkerradio waar Phil Connors elke ochtend naast wakker wordt...
En toen zei Lori ook nog dat ze ons in een andere kamer had geplaatst dan ik eigenlijk had geboekt.
Ze gaf ons de kamer waarmee we het uitzicht hadden op de straat zoals je ook in de film ziet als Phil Connors uit het raam kijkt, inclusief zo'n badkamer met douche waarbij je 's ochtends toch eventjes denkt: er zal toch wel warm water uitkomen?
En alsof het feest nog niet compleet was zei Lori daarna vrij nonchalant: en jullie hebben bovendien het huis voor jezelf, want er zijn geen andere gasten.
En dat was toch even geweldig!
Het betekende dat we in alle vrijheid een grapje konden uithalen met de wekkerradio en ik mij heerlijk kon uitdossen als Ned Ryserson in de spullen die Lori daarvoor had klaargelegd.
(Fotobewijs hiervan wordt trouwens alleen op schriftelijk verzoek en zonder recht van verdere distributie getoond aan vaste luisteraars van deze podcast).
's Avonds kropen we in The Cherry Tree Inn op de superzachte bank voor de loeigrote televisie om met een voortdurende glimlach op ons gezicht voor de zoveelste keer naar Groundhog Day te kijken...
Je luisterde naar een aflevering van Fantastische Filmlocaties.
Mijn naam is Jeroen Huijsdens.
Wacht nog even, en druk niet direct op stop.
Want ik heb nog wat te melden aan het einde.
Eerst wil ik de leuke en lieve mensen van Woodstock, Illinois bedanken die op verschillende plekken de deur voor ons opendeden.
En een speciaal diepgeworteld dank je wel zeg ik bij deze tegen Lori Miarecki van de Cherry Tree Inn in Woodstock.
Alle informatie uit deze aflevering staat zoals altijd weer in de shownotes.
Het staat mooi op een rij op de website fantastischefilmlocaties.nl.
Dat is de website waar je van alles kunt vinden over de film, de podcast en mijn avonturen.
En ik meld het nog maar een keer:
Groundhog Day kun je ook zien bij Pathé Thuis, partner van de podcast.
Ze hebben er meer dan 6000 films in huis die je kunt huren of kunt kopen,
en waarvoor je geen abonnement nodig hebt.
Ga gewoon naar pathethuis.nl.
Als jij nou kans wilt maken om gratis te kijken, dan moet je nu even goed opletten.
Het enige wat je hoeft te doen is antwoord geven op de volgende vraag:
In welke plaatsje in de Verenigde Staten werd bijna de heel Groundhog Day opgenomen?
Stuur het antwoord op naar het mailadres info@fantastischefilmlocaties.nl
Of laat het mij via social media weten.
Onder alle goede inzendingen verloot ik een paar Pathé Thuis vouchers.
Ja, zo eenvoudig kan het dus zijn!
Zo, dat was 'm dan.
Ontzettend bedankt voor het luisteren én ik zeg: tot de volgende keer!
+31 (0)33 456 49 85
info@fantastischefilmlocaties.nl
KvK Filmtaal 34120749