Ontdek hoe en waar Christopher Nolan zijn oorlogsfilm opnam

Fantastische Filmlocaties is een podcast over beroemde films en de locaties waar ze werden opgenomen. Je hoort dingen die je nog niet wist over de films die aan bod komen en de mensen die ze maakten. Presentator en samensteller Jeroen Huijsdens legt ook uit waarom hij het zo ontzettend leuk vindt om filmlocaties te bezoeken. Dat doet hij door verhalen en ervaringen te delen met de luisteraars. Deze keer aandacht voor Dunkirk.

De aflevering is ook op andere platformen te vinden die de RSS-feed van SoundCloud oppakken.

Warner Bros. Entertainment

Sceen-it.com: de filmlocaties met handige GPS-locaties
Dunkirk kijken via Pathé Thuis
Playlist Spotify Fantastische Filmlocaties
Wikipedia: Dunkirk Evacuation
The Hollywood Reporter: Making of ‘Dunkirk’
Vanity Fair: Meet the Woman Behind Dunkirk
ABC News: Inside the making of 'Dunkirk' with director Christopher Nolan
The Dunkirk Spirit (video)
Script Dunkirk
Dauntless Boatyard
Duinkerke Museum
Speech Winston Churchill: We shall fight on the beaches

Speciale dank aan:
Wikipedia, de journalisten die zoveel interessante feiten boven tafel wisten te krijgen, zoals Andy Lewis (The Hollywood Reporter), Rebecca Keegan (Vanity Fair), Peter Travers (ABC News) en Warner Bros. voor een fraaie Making of video.

Ontdek de verhalen achter de schermen, bekijk prachtige afbeeldingen van de locaties en laat je inspireren door de magie van de filmwereld.

Reacties op deze aflevering zijn meer dan welkom! Als er hieronder nog geen reactie staat, betekent dat natuurlijk niet dat jij niet de eerste niet kunt zijn... 

Er zijn maar weinig regisseurs die eigenlijk nooit teleurstellen.
Maar hier hebben we d'r een.
De maker van Memento, Interstellar en Tenet
De maker van die geweldige Batman trilogie.
De maker wiens nieuwe historische film Oppenheimer deze zomer in de bioscoop draait.
Ook voor deze aflevering duiken we de geschiedenis in...

Je luistert naar Fantastische Filmlocaties, een podcastserie over films en de locaties waar ze werden opgenomen.
Volgens mij ga je dingen horen die je nog niet wist,
Over de film en de mensen die hem maakten.
Én met mijn verhalen probeer ik je duidelijk te maken waarom ik het zo fascinerend vind om filmlocaties te bezoeken.
Mijn naam is Jeroen Huijsdens en in deze aflevering neem ik mee naar Frankrijk voor de film Dunkirk.

Het is eind mei 1940.
Duitse legereenheden veroveren in snel en met groot gemak hele stukken van West-Europa.
Engelse en Franse soldaten komen als ratten in de val te zitten in de Noord-Franse stadje Duinkerke.
Een enorme slachtpartij dreigt.
Maar dan houden de Duitsers in.
Onder meer omdat Veldmaarschalk Hermann Göring tegen Hitler zegt dat zijn Luftwaffe een succesvolle evacuatie van de soldaten zal kunnen voorkomen.
De chaos is compleet als blijkt dat de Engelse marine de klus ook niet kan klaren.
Maar dan verschijnen er aan de horizon meer dan 800 kleine en middelgrote boten.
Uit Zuid-Engeland.
Schippers, vissers, koopvaardijlui, ze komen met hun bootjes helpen.
Samen met zo'n 40 militaire voertuigen lukt het ze om in acht dagen tijd meer dan 338.000 soldaten te redden.
Wat begint als een drama, eindigt als het Wonder van Duinkerke.
Het geeft de Engelsen de veerkracht die ze nodig hebben tijdens de Slag om Engeland en de oorlog die volgt.
En dat allemaal onder leiding van Winston Churchill die op 4 juni 1940 - na de evacuatie - een indrukwekkende speech geeft die te boek komt te staan als We shall fight on the beaches....
Het is de toespraak waarmee Christopher Nolans film Dunkirk eindigt....

Ik vond dat ik hiermee wel moest beginnen voordat ik je meeneem naar de filmlocaties van Dunkirk.
En je meer vertel over de film uit 2017.
Maar goed laten we eens even kijken naar wat eerste filmlocaties want daar zit ook een Nederlandse tintje aan.
Eigenlijk werden bijna alle scenes op het water gefilmd in het IJsselmeer, in de buurt van Urk.
Het was volgens de verhalen cameraman Hoyte van Hoytema die Christopher Nolan erop attendeerde dat we hier in Nederland een soort binnenzee hebben die zich goed liet gebruiken voor de scenes op het water.
Dat we ook nog een belastingmaatregel hebben die het interessant maakt voor buitenlandse filmploegen om hier te draaien, zal ook vast hebben meegeteld.
In ruil voor dat financiële voordeel moest voor Dunkirk wel gebruik worden gemaakt van een Nederlandse crew.
En dus hoopte ik voor deze podcast uit de eerste hand mooie verhalen te kunnen horen over het filmen van Dunkirk op en rondom Urk.
Maar helaas, dat mooie plannetje ging niet door.
Ik had ondanks wat directe contacten geen geluk.
Nou kun je je natuurlijk ook afvragen of scenes op zee ook wel echt fantastische filmlocaties zijn.
Bovendien is de locatie nou de zee?
Of draait het om de boot waarmee in de film naar Frankrijk wordt gevaren om de soldaten te redden?
Als we het hebben over die boot, dan heb ik toch nog wat leuks te vertellen.
In de film zien we op de boeg van de boot de naam Moonstone staan.
Maar in werkelijkheid heette die Revlis.
De Revlis was geen boot die in 1940 ook de overtocht naar Duinkerke maakte, maar wel een boot die door de Engelse marine werd gebruikt in de strijd tegen mijnen.
De Revlis werd gekozen voor de film omdat er een achtersteven was
en omdat de boot over een mooie stuurhuis beschikte.
Het was volgens de verhalen alleen wel enorm proppen om iedereen die mee moest aan boord te krijgen.
De Revlis werd na de opnamen nog gebruikt voor de promotie van de film.
Maar hij belandde daarna in het Engelse Benfleet.
Volgens de laatste berichten die ik heb gevonden ligt deze filmische held daar een beetje te verstoffen bij de Dauntless Boatyard.
Dan weet je dat als je 'm als fan toch nog een keer willen opzoeken...
Ik zet het adres voor je in de show notes.
Een trip naar Benfleet laat zich niet heel erg gemakkelijk combineren met de Engelse haven die we in de film Dunkirk zien, maar mocht je daar ook een keer naar toe willen, dan moet je naar Dorset aan de Zuid Engelse kust.
Daar ligt de haven van Weymouth waar Nolan en zijn mensen de scenes voor Dunkirk filmden.
De exacte locaties vind je ook in de show notes.
En voordat we straks echt naar Duinkerke gaan:
mocht je ook nog willen weten waar de scenes in de trein en op het station zijn gefilmd?
Noteer dan even Swanage Rail Station en Harmans Cross Station
Dat zijn de plekken waar de soldaten gedesillusioneerd aankomen op het treinstation
en waar Harry Styles aan het jongetje vraagt om hem de krant aan te geven.
Ze liggen allebei redelijk in de buurt van de haven van Weymouth.
Zo, hebben we dat ook even gecoverd.
 
Laat we weer eens even teruggaan in de tijd.
Naar het moment dat zich in het hoofd van Christopher Nolan het idee nestelt om een film te maken over de gebeurtenissen bij Duinkerke.
Daarvoor moeten we naar het begin van de jaren 90.
De toen nog onbekende Christopher Nolan en zijn vriendin Emma Thomas werden door hun vriend Ivan Cornell meegenomen op een zeilreisje.
Het drietal wilde namelijk het Kanaal tussen Engeland en Noord-Frankrijk oversteken.
En vooral een leuke tijd hebben samen.
Het werd alleen een hele pittige trip.
Het was koud en guur en golven slaan hen om de oren.
Ze waren uiteindelijk 19 uur bezig om de oversteek te maken.
En ze kwamen eigenlijk van een koude kermis thuis.
Nolan besefte zich op dat moment wat de schippers doormaakten die in mei 1940 hen en weer voeren tussen Engeland en Frankrijk om de soldaten uit de klauwen van de Duitse oorlogsmachine te houden.

Het zaadje dat toen - tijdens die reis in de jaren 90 - werd gepland, ontkiemde pas in 2014.
Na het maken van Interstellar wist Christopher Nolan niet zo goed wat zijn volgende film moest worden.
Dat was het moment dat Emma Thomas hem een boek onder z'n neus schoof.
Het boek: Forgotten Voices of Dunkirk van schrijver Joshua Levine.
Thomas had het gekocht toen zij, Nolan en hun kinderen, want ze waren inmiddels getrouwd en aan een gezin begonnen, een bezoek brachten aan het Churchill War Rooms museum in Londen.

Laat me hier even een klein uitstapje maken.
Want ik heb nu een paar keer al de naam Emma Thomas laten vallen.
Kijk, als wij filmfans onder elkaar praten, hebben we het altijd over Christopher Nolan en zijn films.
Terecht ook denk ik.
Maar de films van Nolan zijn óók de films van Emma Thomas.
Want zij is - sinds 1997 - niet alleen zijn vrouw, en de moeder van hun vier kinderen.
Maar ook zijn producent.
Zij produceert al zijn films.
Dat doet ze al sinds ze het begin jaren van de jaren 90 toen ze in het studentenhuis een verdieping boven Nolan woonde
en ze samen op de University College London zaten.
De band tussen Nolan en Thomas is een bijzondere.
Dat bleek ook tijdens het productie van Dunkirk.
Daar heb ik later nog een leuk verhaal over.

Ik vind dat het nu wel eens tijd wordt om je mee te nemen naar Duinkerke.
Ik had een bezoek aan de Franse stad al op mijn lijstje sinds het eerste moment dat ik Dunkirk zag en ik wist dat de film er echt ter plekke was opgenomen.
Het is slechts 3,5 uur rijden vanaf de plek waar ik woon, dus de afstand was eigenlijk nooit de reden om het niet te doen.
Alleen het juiste moment vinden.
Dat deed zich voor in de zomer van 2021 toen corona nog niet weg was maar er wel wat meer mocht.
Nou moet ik eerlijk gezegd toegeven dat de filmlocaties van Dunkirk niet echt in de categorie pracht en praal vallen.
Althans niet op die manier zoals ik in vorige afleveringen vertelde over de kerken in Florence of de gebouwen van The Untouchables in Chicago, om maar wat voorbeelden te noemen.
Maar wandelen door de straatjes van Duinkerke in de wetenschap dat bijna 350.000 soldaten daar bijna 85 jaar geleden doodsangsten uitstonden, doet wel wat met je.
Vooral omdat Dunkirk die sfeer zo goed weet te treffen.
Daarom vond ik het denk ik des te vervelender dat de toeristen die er rondlopen zich totaal niet lijkt te beseffen wat er ooit is gebeurd.
Dan denk ik toch: ga toch eerst eens even naar het oorlogsmuseum hier om de hoek.
Maar goed, ik weet dat ik in dat soort zaken vaak te serieus ben.
Goed, de locaties.
Als je een keer naar Duinkerke gaat, begin dan op Rue des Fissilés, ter hoogte van nummer 8.
Dat is de plek waar de jonge Engelse soldaten in de openingsscene door de verlaten straten lopen.
En waar je de propagandefoldertjes uit de lucht ziet vallen.
Het is een leuke gedachte dat het Christopher Nolan was die zelf hielp die foldertjes uit te strooien.
Niet bepaald een taak van een regisseur zou je verwachten,
maar wel iets waarover producente Emma Thomas in een interview zei “Sometimes it’s just quicker . . . to let him do it,”
Op de website heb ik een mooie making of foto van die scene gezet.
Datzelfde straatje, Rue des Fissilés, werd ook gebruikt voor het deel van de scene dat er op de jonge soldaten wordt geschoten en dat alleen Tommy levend over de schutting weet te klimmen.
In werkelijkheid is die schutting een elektrische poort.
Die gebruikt de eigenaar van het huis waar het toe behoort om met zijn auto het terrein op te kunnen rijden.
Laat ik nou daar nou net staan toen hij kwam aanrijden.
We raakten kort met elkaar in gesprek.
Hij vertelde dat hij er pas kort woonde, maar hij wist inderdaad dat de straat en de schutting was gebruikt voor de film.
Dat was wel te merken aan de vele bezoekers die foto's maken van het verder nietszeggende straatje, vertelde hij..

In 2 minuten loop je van deze locatie naar de kruising van Rue Belle Rade en Avenue About.
Dat is de plek waar Tommy de kogels om de oren krijgt van de Franse soldaten die zich achter hun zandzakken verschuilen
Als hij die hindernis heeft genomen rent hij via Rue Belle Rade naar het strand.
En als je die route zelf loopt dan zie je de film echt weer tot leven komen....
Dat is echt heel bijzonder.
En eenmaal op het strand...
Tja, wat zeg en doe je dan?
Gewoon maar even stil zijn denk ik...

We gaan even terug naar het moment dat Christopher Nolan wist dat zijn volgende film dus over de evacuatie van Duinkerke zou gaan.
Hij stortte zich volledig op het onderwerp, zoals hij dat altijd doet in de voorbereiding.
Hij las boeken over de Tweede Wereldoorlog,
en interviewde samen met Joshua Levine - je weet wel: de schijver van het boek waar ik je daarstraks over vertelde - verschillende veteranen die het hadden meegemaakt.
Sommige van hun verhalen vonden echt hun weg naar scenes in de film.
Maar daarover straks meer.
Nolan bezocht ook de plekken in Duinkerke waar de historische gebeurtenissen hadden plaatsgevonden.
Hij wilde een gevoel krijgen wat zich daar in 1940 moet hebben afgespeeld.
Toen hij dat alles op zich had laten inwerken
en besefte welk verhaal hij wilde vertelde én hoe,
ging hij aan tafel zitten met Emma Thomas en zijn vaste production designer Nathan Crowley.
Hij stelde voor om van Dunkirk een film te maken zonder script.
Dat wil zeggen, zonder dialogen.
Hij wilde de beelden - en de muziek, laten we dat ook maar gelijk niet vergeten - voor zich laten spreken.
"Stage it and film it", zei hij tegen ze.
Daarop schijnt Emma Thomas hem aangekeken te hebben alsof hij gek was geworden.
Het plan ging van tafel.
Maar het script - waarin drie tijdlijnen op werkelijk ingenieuze manier met elkaar zijn verweven - behoort tot een van de dunste scripts die Nolan ooit schreef.
Het telt slechts 74 pagina's.
Nou is er een soort regel in de filmwereld die zegt dat 1 pagina in het script zich ruwweg vertaalt naar 1 minuut film.
Dunkirk duurt gewoon 1 uur en 46 minuten.
Dat zegt wat over de hoeveelheid dialogen in verhouding tot de scenes waarin de beelden toch echt voor zichzelf moeten spreken
Een link naar het script vind je overigens in de show notes.

Het was helemaal niet vanzelfsprekend dat Dunkirk gefilmd zou worden op de stranden waar het drama zich in mei 1940 voltrok.
Nolan ging er met zijn vaste team -production designer Nathan Crowley, cameraman Hoyte van Hoytema en producente Emma Thomas - in eerste instantie naar toe om er een gevoel bij te krijgen, zoals ik je al vertelde.
Bedenk even, op dat moment werd ook nog serieus overwogen om stranden te gebruiken in het Engelse Suffolk of die in het Amerikaanse North Carolina.
Maar toen Nolan op het strand stond wist hij dat er maar een plek was waar hij echt wilde filmen.
Inderdaad: in Duinkerke, op die historische plek
Dat bracht trouwens nog wel wat productionele uitdagingen met zich mee.
Sinds de oorlog is er in Duinkerke wel het een en ander veranderd.
En omdat Christopher Nolan een regisseur is die niet van digitale nabewerking houdt
- hij houdt sowiewso niet van digitaal - 
zie je in Dunkirk als je goed kijkt gebouwen op de achtergrond die er eigenlijk niet horen te zijn, als je begrijpt wat ik bedoel.
Maar hoe je het ook wendt of keert, ik kan me daar geen moment aan storen.

Met het plan om Dunkirk in Duinkerke te filmen,
zonder computereffecten,
en met een begroting van 120 miljoen dollar,
gingen Nolan en Emma Thomas naar hun vaste filmstudio Warner Bros. om te vragen om groen licht.
Oh ja, ze hadden nog wat anders op hun wensenlijst staan...
Ze wilden van Dunkirk geen film met een hele vracht filmsterren maken.
Het moest bovenal gaan om de jonge soldaten.
Maar Nolan zou geen Nolan zijn als hij niet wat ouwe getrouwe bekenden mee zou meenemen.
Dus werd Cillian Murhy gecast - die deze zomer te zien is als Robbert Oppenheimer in Nolans nieuwste film.
Mocht Thomas Hardy de rol van piloot spelen
En werden Mark Rylance en Kenneth Branagh aan boord gehaald voor volwassen rollen.
De andere rollen gingen naar onbekende(re) jongens als Fionn Whitehead, Tom Glynn-Carney en Barry Keoghan.
Vooral omdat Nolan 18 en 19 jarige jongens wilde hebben.
Dat waren tenslotte ook de jongens die in de oorlogen vochtend.
De opvallende naam in dat rijtje was wel Harry Styles.
Maar volgens Nolan was dat omdat Styles weliswaar bekend was, maar nog niks had gedaan als acteur.
En hij gewoon had wat de regisseur zocht.
Ach, laten we het ook maar gewoon houden op goeie marketing...
Ik zei het daarstraks al dat de locaties van Dunkirk niet echt schitteren door hun pracht en praal.
Maar ze hebben een soort indrukwekkendheid die niet zo eenvoudig onder woorden is te brengen.
Dat geldt ook voor de Digue du Braek.
Dat is een zes kilometer lange dijk aan de kant van Duinkerke waar het industrieterrein is gebouwd.
Het is de locatie in de film waar je ook de oude hijskranen op de achtergrond in beeld ziet in,
bijvoorbeeld in de scene waarin de jonge soldaten na hun eerste ontsnappingspoging uitgeput terugkeren aan land.
En waar ze op een gegeven moment een soldaat de zee in zien lopen en hem onder zien gaan...
Een scene die in de film belandde omdat Nolan het verhaal hoorde van een van de veteranen.
Om op die plek te komen moet je eigenlijk wel over een auto beschikken, want je moet helemaal om het industrieterrein heen en dan de dijk 6 kilometer afrijden. 
Laat ik het zo zeggen: dat doen je niet even wandelend.
Het is ook op die locatie dat Tom Hardy met zijn Spitfire landt aan het einde van de film.
Neem daarbij even in gedachte dat er sinds 1940 geen vliegtuig meer op dat strand daar was geland...
Ik vind het een ongelooflijk mooie scene dankzij de montage en de muziek van Hans Zimmer.
 
Na een draaitijd van 68 dagen die eindigde in september 2016 sloten Nolan en zijn vaste editor Lee Smith zich op in een montageruimte op het studioterrein van Warner Bros. in LA.
Er was in totaal - let even op - 54 uur aan filmmateriaal.
Dat moest worden teruggebracht tot een filmversie van acceptabele lengte.
Er werden daarna nog zoveel versies gesneden dat Lee Smith niet meer weet hoeveel het er zijn geweest.
In de herfst en winter van 2016 werd er elke week een nieuwe versie vertoond aan een groepje vrienden.
Daarbij ging het Nolan en Smith niet om wat de reacties direct na de screening waren, maar wat de vrienden er een paar dagen later van vonden.

Ik moet je nog even wat anders vertellen.
Het is een goede gewoonte dat de regisseur en wat vertrouwelingen aan het einde van de dag het ruwe materiaal terugkijken 
Dat noemen ze het terugkijken van de rushes of de daillies.
Ik weet dat ik je helaas weinig tot niks heb kunnen vertellen over de opnamen van Dunkirk op en bij Urk.
Maar wat mij wel ter ore is gekomen, is dat Christopher Nolan in het grootste geheim - want dat is wat er altijd om zijn films heenhangt - de rushes van Dunkirk terugkeek in de bioscoop Movieskoop in Emmeloord, op steenworpafstand van Urk.
Heb ik je toch nog iets kunnen vertellen wat je niet wist...

Dunkirk verdiende het productiebudget van 120 miljoen dollar met gemak terug in de bioscopen.
De film beleefde zijn wereldpremiere op 13 juli 2017 in de odeon bioscoop op Leicester Square in Londen, waarna hij in rap tempo over de rest van de wereld werd uitgerold door Warner Bros.
Daar bracht de film meer dan 527 miljoen dollar op.
De pers was in grote meerderheid vol lof over Nolans film.
De film heeft nog altijd een indrukwekkende score van 92% op Rotten Tomatoes.
Dunkirk werd in 2018 genomineerd voor 8 Oscars.
Hij won er 3: voor beste sound editing, beste sound mixing en beste montage.
Maar waar toch die Oscar blijft voor Christopher Nolan en voor zijn cameraman Hoyte van Hoytema, de Nederlander die tegenwoordig elke keer die loodzware IMAX camera op zijn schouder gooit?
En die allebei zulke enorme ambassadeurs zijn van de bioscoop als de beste plek waar je een film kunt beleven.
Misschien dat Oppenheimer er verandering in gaat brengen.
Wie zal het zeggen?

En dan is er nog één locatie...
nou, eigenlijk zijn het er twee,
waar ik je nog wat over wil vertellen
Laten we beginnen bij de pier, The Mole...
Het is de plek waar de soldaten staan te wachten om de eerste de beste boot richting huis te nemen.
En waar we paniek zien toeslaan aan een Duits jachtvliegtuig de jongens te grazen wil nemen.
Kun je je de scene nog herinneren waarin de jonge soldaat Tommy met die brancard over dat gat in de pier moet zien te komen?
Dat is echt gebeurd.
Dat was een van de verhalen van de veteranen die in de film terechtkwam.
Maar goed, die pier lag er ook in 1940.
En werd toen ook gebruikt voor de evacuatie.
Alleen de houten constructie van destijds is er tegenwoordig niet.
Production designer Nathan Crowley stelde daarom voor om die houten constructie opnieuw op te bouwen voor de film.
Althans voor een deel.
Zo werden er grote stevige houten delen geproduceerd in een hal naast de haven, die daarna
aan elkaar werd gekoppeld en de nieuwe houten pier van Dunkirk vormde die in een periode van twaalf weken bij eb neergezet.
Ook al was het een hele degelijke constructie, een fikse storm sloeg de halve boel wel weer aan stukken waardoor er weer het nodige lapwerk moest worden verricht.
Als je de pier vandaag de dag bezoekt - wat ik deed in de zomer van 2021 - dan herken je de setting van de film vrij snel.
De soldaten op de pier.
Kenneth Branagh die ziet hoe een Duits vliegtuig hem en zijn mannen in het vizier krijgt...
Al met al is het behoorlijk indrukwekkend.
Dat komt natuurlijk ook omdat je weet dat de geschiedenis zich daar echt voltrok.
En het niet alleen filmgeschiedenis is.

In de film worden de soldaten in eerste instantie gered door een boot van het Rode Kruis.
Maar zoals je weet, als je de film hebt gezien, gaat die ten onder.
Die boot in de film werd in 1940 echt gebruikt bij de evacuatie.
Dat was oorspronkelijk een toeristenboot die in de jaren 30 werd omgebouwd tot mijnenveger.
Tijdens de hele operatie maakte die boot in totaal viermaal de oversteek over het Kanaal
En wist daarmee het leven van 1673 soldaten te redden.
Nou denk je misschien, maar die boot zinkt toch in de film?
Dat was het nagemaakte, bovenste deel van de boot.
De echte boot, de Princess Elisabeth geheten ligt toch nog altijd in de haven van Duinkerke.
Het is tegenwoordig een restaurant.
Geloof me, het is echt een fantastisch om na het bezoeken van de filmlocaties te eindigen aan boord van het schip dat echt geschiedenis heeft geschreven.

Dat was hem weer.
Je luisterde naar Fantastische Filmlocaties.
Mijn naam is Jeroen Huijsdens.
Een overzicht van de filmlocaties met handige GPS-coördinatoren uit deze aflevering vind je op de website Sceen-it.com
Wil je voortaan niks missen abonneer je dan.
Dat kan bij Apple Podcasts, Spotify of SoundCloud.
Of bij andere podcastplatformen.
Aan het einde vraag ik altijd of luisteraars een recensie achter willen laten bij Apple Podcasts of bij SoundCloud, of sterren willen geven bij Spotify.
Zodat ook anderen deze serie beter vinden.
Wel nu. Als je een recensie achter laat of op deze podcast een bijzondere manier bij anderen onder de aandacht brengt en mij dat laat weten,
dan maak je kans op een te gekke waardebon van Pathé Thuis, ter waarde van 5,99. 
Dat is toch mooi?
Kortom, schrijf die fijne review op Apple Podcasts of bij SoundCloud of maak lekker reclame voor me en je maakt kans op die waardebon van Pathé Thuis.
Ik hoor graag van je.
En nog een tip: vergeet je niet te abonneren op mijn nieuwsbrief.
Dan kan heel eenvoudig via FantastischeFilmlocaties.nl.
Dan ben je echt als eerste van alles op de hoogte.
Op de website vind je per podcast ook alle show notes terug.
Voor nu: bedankt voor het luisteren en tot de volgende keer!